توسط دپرام
| شنبه سی ام شهریور ۱۳۹۲ | 8:8
خودم را بالا میکشم
بر شانهی زندگی
تا دم ستارهها
مینوشم ذهن زيبای تو را
مثل ماهی...که به ماه میگويد
آب
يک جرعه میبوسم و
لابلای کلمات
مزه مزهات میکنم
بلندبالا!
یک لحظه مینویسم و
در طعم نورس نارنج
راه میافتم باز
در پژواک خندههات
در سایهی بلند موهات.
بر شانهی زندگی
تا دم ستارهها
مینوشم ذهن زيبای تو را
مثل ماهی...که به ماه میگويد
آب
يک جرعه میبوسم و
لابلای کلمات
مزه مزهات میکنم
بلندبالا!
یک لحظه مینویسم و
در طعم نورس نارنج
راه میافتم باز
در پژواک خندههات
در سایهی بلند موهات.