اولی: آورده‌اند که در عهد کهن سرزمینی بود به نام "تشنه قانون" و مردمان همه درگیر مبارزه برای نظم و حکومتی کامل. لطفاً بگو، حالا کجایند چنین سرزمینهایی؟
دومی: خوب، همان جا که از عهد باستان بوده‌اند - در روح انسانها.
#میدل_مارچ_(جلد_اول)، #جورج_الیوت، #مینا_سرابی، #انتشارات_بدیهه، #نشر_دنیای_نو، ص ۱۱۷
#درخت_بخشنده، #شل_سیلور_استاین، ترجمه: #رضی_خدادادی_(هیرمندی)، #نشر_هستان
کتابی کوتاه و مثل همه‌ی آثار شل سیلور استاین مفهومی و عمیق، تصاویر کتاب هم که اثر شل سیلور استاین هست عالی هستند. ترجمه کتاب خوب نبود. امتیاز: ۹ از ۱۰.
(خطر لو رفتن داستان (اسپویل))
روزی روزگاری درختی بود که پسر کوچکی را دوست داشت. پسرک تا خردسال بود با شاخه‌های درخت بازی می‌کرد، سیب‌هایش را می‌خورد و در سایه‌اش می‌خوابید. به تدریج که بزرگ‌تر شد دیگر کمتر با درخت انس داشت.
او درخت را ترک کرد، اما گاهی برمی‌گشت و از درخت تقاضایی داشت و درخت هر بار با مهربانی او را بی‌پاسخ نمی‌گذاشت. وقتی پسر برای آخرین بار بازگشت خیلی پیر بود. درخت اعتراف کرد که چیزی برای بخشیدن ندارد و پسر اعتراف کرد که دیگر چیزی نمی‌خواهد. آن دو، با هم و در کنار هم آرامش را تجربه کردند.
روز برگزاری «آذر جشن»، یکی دیگر از جشن‌های در پیوند با آتش به مناسبت فرارسیدن ماه آذر و برافروختن نخستین شعله زمستانی است.
جشن میانه فصل پاییز و زمان گاهَنباری بنام «اَیـاثْـرِم» در اوستایی «اَیـاثْـرِمَـه» به معنای «آغاز سرما» نامگذاری شده است.
جشن‌ها و فاصله‌های میان آنها در متون کهن ایرانی دارای تعریف و اندازه‌های مشخصی است که به مانند دانه‌های یک زنجیر در پیوستگی کامل با یکدیگر هستند. تغییر جای یکی از آنها، موجب گسست کل این رشته خواهد شد. چنانکه در منابع ایرانی آمده است، جشن سده پس از ۴۰ روز از شب یلدا یا چله، و پس از ۱۰۰ روز از اول آبان قرار دارد. همچنین جشن سده، پیش از ۲۵ روز از جشن اسفندگان است. این اندازه‌ها و فاصله‌های تعریف شده در متون و منابع کهن ایرانی، تنها با گاهشماری ایرانی با ماه‌های سی و یک روزه (مبدأ هجری خورشیدی فعلی) که بزرگترین دستاورد دانش گاهشماری در جهان است، مطابق است.
گاهنبار ایاثرم / جشن میانه پاییز:
هنگام این گاهنبار از روز اشتاد ایزد تا روز انارام ایزد از ماه مهر (ماه مهر هفتمین ماه تابستان بر طبق گاهنامه ایران باستان می باشد) برابر با ۲۰ تا ۲۵ مهر ماه است. نام این گاهان بار از واژه اوستایی “ایاسریمه” گرفته شده است . یعنی آغاز سرما، و زمان برگزاری آن در زندگی کشاورزی و دامپروری هنگامی است که گله های گوسفند از چراگاه های تابستانی به محل زمستانی خود باز می گردند. در باور سنتی زرتشتیان، گاهنبار ایاسرم گاه هنگامی است که خداوند گیاهان را آفریده است.
این گاهنبار نیز اکنون همانند گاهنبارهای چهره های دیگر و با همان شیوه در خانه و یا تالارهای عمومی برگزار می شود. بطور کلی عنصر دینی این
در كتاب «المختصر من كتاب المنتخب» آمده است:
دعاى آغاز ماه جمادى الاول به اين صورت است:
اللَّهُمَّ أَنْتَ اللَّهُ[1] وَ أَنْتَ الرَّحْمنُ الرَّحِيمُ1 وَ أَنْتَ الْمَلِكُ الْقُدُّوسُ2 وَ أَنْتَ [اللَّهُ] السَّلامُ الْمُؤْمِنُ2 وَ أَنْتَ الْمُهَيْمِنُ2 وَ أَنْتَ الْعَزِيزُ2 وَ أَنْتَ الْجَبَّارُ2 وَ أَنْتَ الْمُتَكَبِّرُ[2] وَ أَنْتَ الْخالِقُ3 وَ أَنْتَ الْبارِئُ3 وَ أَنْتَ الْمُصَوِّرُ3 وَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ[3] وَ أَنْتَ الْأَوَّلُ وَ الْآخِرُ وَ الظَّاهِرُ وَ الْباطِنُ[4] لَكَ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى أَسْأَلُكَ يَا رَبِّ بِحَقِّ هَذِهِ الْأَسْمَاءِ وَ بِحَقِّ أَسْمَائِكَ كُلِّهَا أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ عَلَى آلِ مُحَمَّدٍ وَ آتِنا5 اللَّهُمَ فِي الدُّنْيا حَسَنَةً وَ فِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً5 وَ اخْتِمْ لَنَا بِالسَّعَادَةِ وَ الشَّهَادَةِ فِي سَبِيلِكَ وَ عَرِّفْنَا بَرَكَةَ شَهْرِنَا هَذَا وَ يُمْنَهُ وَ ارْزُقْنَا خَيْرَهُ وَ اصْرِفْ عَنَّا شَرَّهُ وَ اجْعَلْنَا فِيهِ مِنَ الْفَائِزِينَ وَ قِنا5بِرَحْمَتِكَ عَذابَ النَّارِ[5] يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
خداوندا، تو خدايى و تو رحمت‌گستر و مهربانى و تو فرمانرواى بسيار پاكيزه‌اى و تو [خداى] ايمن و ايمنى‌بخشى و تو نگاه‌بان چيره‌اى و تو سربلندى و تو باشكوه چيره‌اى و تو بزرگمنشى و تو آفريننده‌اى و تو پديدآورنده‌اى و تو چهره‌نگارى و تو سرفراز و حكيمى و تو اول و آخر و آشكار و پنهان هستى و نام‌هاى نيك منحصرا از آن تو است. اى پروردگار من، به حق اين اسم‌ها و به حق همه‌ى اسم‌هايت از تو درخواست مى‌كنم كه بر محمد و آل محمد درود فرستى و-اى خدا-نيكى دنيا و آخرت را به ما عطا كن و كار ما را به نيكبختى و شهادت در راهت پايان بر و ما را با بركت و فرخندگى اين ماه آشنا
#هری_پاتر_و_سنگ_جادو، مترجم: #سعید_کبریایی، #کتابسرای_تندیس
با توجه به شهرت کتاب هری پاتر و سنگ جادو انتظار داشتم با کتاب قوی‌تری مواجه باشم. کتاب به شکل کاملا سینوسی قوی و متوسط بود. بعضی بخش‌های کاملا تخیلی خیلی عالی و خوب نوشته شده بود و بعضی بخش‌ها که حتی کمتر تخیلی بودند متوسط بودند. ژانر این کتاب ژانر مورد علاقه‌ی من نیست و چون در این ژانر خیلی کم کتاب خوندم نمی‌تونم با هم‌رده‌های خودش مقایسه کنم ولی اگر هری‌پاتر به‌ترین در ژانر فانتزی باشه پس باید قید خوندن این ژانر را زد. امتیاز: ۶ از ۱۰.
(خطر لو رفتن داستان (اسپویل))
هری پاتر، پسر یتیمی ده‌ساله است که به همراه خانواده دورسلی، شامل عمو ورنون، خاله پتونیا و دادلی زنده‌گی می‌کند. او زنده‌گی مشقت‌باری دارد، زیرا مدام از سوی دورسلی‌ها اذیت می‌شود و آنها رفتار زننده‌ای با او دارند. عمو ورنون مدام او را در اتاقک زیر پله‌ها حبس می‌کند و دادلی او را کتک می‌زند. زمانی که قرار است هری، به یک مدرسه‌ی سطح پایین به نام استون‌وال برود نامه‌ای به هری می‌رسد. قبل از این‌که او بتواند نامه را بخواند، عمو ورنون نامه را می‌گیرد و بعد از خواندن آن را پاره می‌کند. بعد از این اتفاق چندین نامه‌ی دیگر به خانه سرازیر می‌شود. عمو ورنون نیز تمام نامه‌ها را از بین می‌برد. دورسلی‌ها برای فرار از نامه‌ها از لندن خارج می‌شوند، تا مدتی را در یک کلبه‌ی چوبی در وسط دریا سپری کنند. در شب اول اقامت در کلبه، شخصی به نام هاگرید که شکاربان مدرسه‌ی علوم‌وفنون جادوگری هاگوارتز است وارد کلبه شده و نامه‌ای را به هری می‌دهد و این خبر را به هری می‌دهد که او یک جادوگر است. پدر و مادر هری نیز جادوگر بوده‌اند. هری به مدرسه‌ی جادوگری می‌رود و در آن‌جا زنده‌گی جدید و جذابی را تجربه می‌کند. در مدرسه‌ی هاگوارتز اکثر افراد، هری را می‌شناسند و به او با احترام می‌نگرند. هری در مدرسه‌ی جادوگری توان‌مندی بالای خودش را نشان می‌دهد.
اگر کسی به آدم عشق بورزه حتی بعد از مرگشم به آدم مصونیت و ایمنی می‌ده.
#هری_پاتر_و_سنگ_جادو، مترجم: #سعید_کبریایی، #کتابسرای_تندیس، ص ۳۳۶
شيخ مفيد فرموده كه در روز دهم ماه ربيع الثانى سنه دويست و سى و دو حضرت امام حسن عسكرى عليه السلام متولّد شده است و روز شريف بسيار مباركى است و مستحب است كه به شكر اين نعمت عظمى روزه بدارند.
منبع: کلیات مفاتیح الجنان, حاج شیخ عباس قمی (ره)
التماس دعا
#طنز_فاخر_سعدی، #ایرج_پزشک‌زاد، #انتشارات_شهاب_ثاقب
نیمی از کتاب در مورد تعریف طنز و تفاوت تعریف غربی طنز و تعریف طنز در ایران بود و مابقی نمونه‌هایی از طنز سعدی. در کل کتاب خوبی بود و اطلاعات و دقت ایرج پزشک‌زاد خیلی خوب بود. امتیاز: ۷ از ۱۰.