به نام خدا

[روز پایان ذی‌الحجه] آخرین روز سال اعراب است. سید در کتاب «اقبال» براساس یک روایت ذکر کرده است که دو رکعت نماز بخوان و در هر رکعت سوره «حَمد» «یک مرتبه» و «ده مرتبه» «قُلْ هُوَ اللّٰهُ أَحَدٌ» و «ده مرتبه» «آیت‌الکرسی» و پس از نماز بگو:

اللّٰهُمَّ مَا عَمِلْتُ فِى هٰذِهِ السَّنَةِ مِنْ عَمَلٍ نَهَيْتَنِى عَنْهُ وَلَمْ تَرْضَهُ وَنَسِيتُهُ وَلَمْ تَنْسَهُ وَدَعَوْتَنِى إِلَى التَّوْبَةِ بَعْدَ اجْتِرائِى عَلَيْكَ، اللّٰهُمَّ فَإِنِّى أَسْتَغْفِرُكَ مِنْهُ فَاغْفِرْ لِى، وَمَا عَمِلْتُ مِنْ عَمَلٍ يُقَرِّبُنِى إِلَيْكَ فَاقْبَلْهُ مِنِّى، وَلَا تَقْطَعْ رَجائِى مِنْكَ يَا كَرِيمُ.

خدایا، آنچه در این سال انجام دادم، از عملی که مرا از آن

شيخ «مفيد» -رضوان اللّه جلّ جلاله عليه- در كتاب «حدائق الرياض» در ضمن اعمال  ٢٩  ذى حجه آورده است: «روزه داشتن اين روز براى سپاسگزارى از خداوند متعال كه با از بين بردن دشمن خود و دشمن رسولش، گرفتارى دوستان خود را برطرف نمود، مستحب است.» بنابراين، شايسته است انسان در اين روز به اندازه‌ى نعمت هلاكت آن دشمن خدا، به شادمانى بپردازد و اعمالى را كه مورد رضا و پسند خدا است انجام دهد و از خداوند سبحان سپاسگزارى نموده و در برابر نيكى و احسانى كه كرده، به مدح و ثناى او بپردازد؛ زيرا آن دشمن خدا، دشمن بزرگى بود. بنابراين، بندگان نيز بايد با انجام اعمال بزرگ، با اهميت، فراوان و نيك، از خداوند-جلّ جلاله-سپاسگزارى نمايند. چه نيكو است انسان به

در روز  ٢٧  ذى حجه، «مروان» كشته شد و حكومت «بنى اميه» به كلى از بين رفت.بنابراين، مقتضاى اين مطلب نزد اهل بصيرت و آنان كه از ديد باطنى و عنايات الهى برخوردارند، آن است كه در اين روز نيز به شادمانى پرداخته و آن را روزه بگيرند و نماز شكر به‌جا آورند.

منبع: اقبال الاعمال، سید ابن طاووس قدس سره

التماس دعا

در روز  ٢۶  ذى حجه يكى از دشمنان اهل بيت پيامبر-عليهم السّلام-كشته شده است. بنابراين، مقتضاى اين مطلب نزد اهل بصيرت و آنان كه از ديد باطنى و عنايات الهى برخوردارند، آن است كه در اين روز نيز به شادمانى پرداخته و آن را روزه بگيرند و نماز شكر به‌جا آورند.

منبع: اقبال الاعمال، سید ابن طاووس قدس سره

التماس دعا

روز بس شريفى است،و روزى است كه سوره«هل اتى»در حق اهل بيت نازل شد براى اينكه سه روز روزه گرفتند و افطارى خود را به مسكين و يتيم و اسير دادند و خود با آب افطار نمودند!و سزاوار است شيعيان اهل بيت در اين ايام به ويژه در روزه داشتن اين روز پيروى از مولايان خود كنند.از آنجا كه بعضى از علما اين روز را روز مباهله مى‏دانند،مناسب است زيارت جامعه و دعاى مباهله را نيز در اين روز بخوانند.

منبع: کلیات مفاتیح الجنان، حاج شیخ عباس قمی (ره)

التماس دعا

روز بيست‏ و پنجم روز بس شريفى است،و روزى است كه سوره«هل اتى»در حق اهل بيت نازل شد براى اينكه سه روز روزه گرفتند و افطارى خود را به مسكين و يتيم و اسير دادند و خود با آب افطار نمودند!و سزاوار است شيعيان اهل بيت در اين ايام به ويژه در شب‏ بيست ‏و پنجم در دادن صدقه به مساكين و ايتام،و سعى در اطعام ايشان، پيروى از مولايان خود كنند.

منبع: کلیات مفاتیح الجنان، حاج شیخ عباس قمی (ره)

التماس دعا

بنابر اشهر روزى است كه رسول خدا صلى اللّه عليه و آله با نصاراى نجران مباهله كرد،و پيش از مباهله عبا بر دوش‏ مبارك گرفت،و حضرت امير المؤمنين و فاطمه و حسن و حسين عليهم السّلام را زير عبا جا داد و گفت:پروردگارا هر پيامبرى را اهل بيتى‏ بوده،كه مخصوص‏ترين خلق نسبت به او بودند،خدايا اينان اهل بيت منند،از ايشان شك و گناه را برطرف ساز،و پاك كن‏ ايشان را پاك كردنى كامل،پس جبرائيل نازل شد،و آيه تطهير را در شأن ايشان فرود آورد،آنگاه رسول خدا صلى اللّه عليه و آله آن چهار بزرگوار را براى مباهله به بيرون برد،چون نگاه نصارى بر ايشان افتاد،و حقيقت آن حضرت و آثار نزول عذاب را مشاهده كردند، جرأت بر مباهله را

روز عيد غدير،و»عيد اللّه اكبر«،و عيد آل محمّد عليهم السّلام و عظيم‏ترين عيد است،و حق تعالى هيچ پيامبرى را مبعوث‏ نفرموده جز آنكه اين روز را عيد كرده و حرمت آن را دانسته.نام اين روز در آسمان روز»عهد معهود«و در زمين روز»ميثاق‏ مأخوذ«و»جمع مشهود«است.روايت شده كه از امام صادق عليه السّلام پرسيدند،آيا مسلمانان را غير از جمعه و قربان و فطر عيدى‏ هست؟فرمود:آرى عيدى است كه حرمتش از همه اعياد بيشتر است،راوى گفت:كدام عيد است؟حضرت فرمود: روزى است كه حضرت رسول صلى اللّه عليه و آله امير المؤمنين عليه السّلام را به جانشينى خود نصب فرمود،و اعلام كرد:هركه من مولا و آقاى اويم،پس‏ على مولا و آقا و

شب عيد غدير و شب بسيار با شرافتى است،سيّد ابن طاووس در كتاب»اقبال«دوازده ركعت نماز با يك سلام به كيفيتى مخصوص براى اين شب همراه با دعاهايى روايت كرده است.

منبع: کلیات مفاتیح الجنان، حاج شیخ عباس قمی (ره)

التماس دعا

روز عيد قربان است كه بسيار شريف است،و اعمال آن چند چيز است:اوّل:غسل،كه در اين روز مستحبّ مؤكدّ است،و بعضى از علما آن را واجب دانسته‏اند.دوّم:نماز عيد،به همان صورت كه در عيد فطر ذكر شد،اما در اين روز،مستحبّ‏ است پس از نماز از گوشت قربانى افطار شود.سوم:خواندن دعاهايى كه پيش از نماز عيد و بعد از آن وارد شده،و آن دعاها در كتاب«اقبال»آمده و شايد بهترين دعاهاى اين روز،دعاى چهل‏وهشتم صحيفه كامله سجاديه باشد،كه اوّل آن:«اللّهمّ‏ هذا يوم مبارك»است،و دعاى چهل‏وششم:«يا من يرحم من لا يرحمه العباد»را نيز بخواند.چهارم:خواندن دعاى ندبه است، كه بعد از اين ان شاء اللّه خواهد آمد.پنجم:قربانى كردن است كه مستحبّ

از شبهاى پربركت و از چهار شبى است كه شب ‏زنده ‏دارى در آنها مستحبّ است و درهاى آسمان در اين شب باز است،و زيارت حضرت سيّد الشهدا عليه السّلام،و دعاى«يا دائم الفضل على البريّة»كه در اعمال شب جمعه گذشت در اين شب مستحبّ است.

منبع: کلیات مفاتیح الجنان، حاج شیخ عباس قمی (ره)

التماس دعا

روز عرفه و از اعياد بزرگ است،گرچه به اسم عيد ناميده نشده و روزى است كه خدا بندگانش را به عبادت و طاعت‏ خويش دعوت كرده و سفره‏هاى جود و احسانش را براى آنان گسترده،و شيطان در اين روز خوارتر و حقيرتر،و رانده‏تر و خشمناك‏تر از روزهاى ديگر است،و روايت شده كه حضرت زين العابدين عليه السّلام در روز عرفه صداى سائلى را شنيد كه از مردم درخواست‏ كمك مى‏كرد،به او فرمود:واى بر تو،آيا در اين روز از غير خدا درخواست مى‏كنى؟!و حال آنكه براى بچه‏هاى در رحم،در اين روز اميد مى‏رود،كه فضل خدا شامل حالشان گردد،و سعادتمند شوند.و براى اين روز چند عمل وارد است:

اوّل:غسل.

از شبهاى پر بركت و شب مناجات با خدا برآورنده حاجات است‏ و توبه در آن شب پذيرفته و دعا در آن مستجاب است و كسى‏كه آن شب را به عبادت به سر آورد،اجر صدوهفتاد سال‏ عبادت را دارد،و براى آن شب چند عمل است: اوّل:اين دعا را كه روايت شده هركه آن را در شب عرفه يا شبهاى جمعه بخواند،خدا او را بيامرزد:اللَّهُمَّ يَا شَاهِدَ كُلِّ نَجْوَى وَ مَوْضِعَ كُلِّ شَكْوَى وَ عَالِمَ كُلِّ خَفِيَّةٍ وَ مُنْتَهَى كُلِّ حَاجَةٍ يَا مُبْتَدِئا بِالنِّعَمِ عَلَى الْعِبَادِ يَا كَرِيمَ الْعَفْوِ يَا حَسَنَ التَّجَاوُزِ يَا جَوَادُ يَا مَنْ لا يُوَارِي مِنْهُ لَيْلٌ دَاجٍ وَ لا بَحْرٌ عَجَّاجٌ وَ لا سَمَاءٌ ذَاتُ أَبْرَاجٍ وَ لا ظُلَمٌ ذَاتُ ارْتِتَاجٍ [ارْتِيَاجٍ‏] يَا مَنِ الظُّلْمَةُ عِنْدَهُ ضِيَاءٌ أَسْأَلُكَ بِنُورِ وَجْهِكَ الْكَرِيمِ الَّذِي تَجَلَّيْتَ بِهِ لِلْجَبَلِ فَجَعَلْتَهُ

روز ترويه است و روزه ‏اش فضيلت بسيار دارد و روايت شده:روزه اين روز كفّاره شصت سال است،و شيخ شهيد غسل اين روز را مستحّب دانسته.

منبع: کلیات مفاتیح الجنان، حاج شیخ عباس قمی (ره)

التماس دعا

روز بسيار مباركى است و در آن چند عمل وارد است.
اوّل: روزه كه ثواب روزه هشتاد ماه را دارد.
دوّم: خواندن نماز حضرت فاطمه عليها السّلام، شيخ فرمود: روايت شده: اين نماز چهار ركعت است با دو سلام، مانند نماز امير المؤمنين عليه السّلام كه در هر ركعت سوره «حمد» يك مرتبه و سوره توحيد پنجاه مرتبه خوانده میشود و پس از سلام تسبيحات آن حضرت را گفته، سپس بخواند:سُبْحَانَ ذِي الْعِزِّ الشَّامِخِ الْمُنِيفِ سُبْحَانَ ذِي الْجَلالِ الْبَاذِخِ الْعَظِيمِ سُبْحَانَ ذِي الْمُلْكِ الْفَاخِرِ الْقَدِيمِ سُبْحَانَ مَنْ يَرَى أَثَرَ النَّمْلَةِ فِي الصَّفَا سُبْحَانَ مَنْ يَرَى وَقْعَ الطَّيْرِ فِي الْهَوَاءِ سُبْحَانَ مَنْ هُوَ هَكَذَا وَ لا هَكَذَا غَيْرُهُمنزّه است آن دارى عزّت بلندمرتبه شريف، منزّه است آن داراى عظمت بسيار با شكوه بزرگ، منزّه

اهتمام به مشاهده‌ى هلال اين ماه و قرائت دعا و ابتهالى كه انشا كرده‌ايم، شايسته است؛ زيرا اين ماه داراى فضايل ويژه‌اى است؛ فضايل ويژه‌ى دهه‌ى نخست اين ماه، فضايل مخصوص حجّ كه غفلت از آن شايسته نيست، فضايل مخصوص روز غدير، فضايل ويژه‌ى روز بزرگ و عظيم مباهله و فضايل اوقات ديگر اين ماه كه به تفصيل ذكر خواهيم كرد. بنابراين، به انتظار هلال اين ماه نشستن و استهلال آن، از امور لازم و مهم براى عارفان است و من دعاى مخصوصى براى آن نيافته‌ام. ازاين‌رو، دعايى را براى اين منظور به صورتى كه خداوند-عزّ و جلّ-ما را بدان رهنمون گرديد، انشا نموده و مى‌گوييم:

اللهم إن هذا هلال عظمت شهره و شرفت قدره و أعلنت

[روز پایان ذی‌الحجه] آخرین روز سال اعراب است. سید در کتاب «اقبال» براساس یک روایت ذکر کرده است که دو رکعت نماز بخوان و در هر رکعت سوره «حَمد» «یک مرتبه» و «ده مرتبه» «قُلْ هُوَ اللّٰهُ أَحَدٌ» و «ده مرتبه» «آیت‌الکرسی» و پس از نماز بگو:

اللّٰهُمَّ مَا عَمِلْتُ فِى هٰذِهِ السَّنَةِ مِنْ عَمَلٍ نَهَيْتَنِى عَنْهُ وَلَمْ تَرْضَهُ وَنَسِيتُهُ وَلَمْ تَنْسَهُ وَدَعَوْتَنِى إِلَى التَّوْبَةِ بَعْدَ اجْتِرائِى عَلَيْكَ، اللّٰهُمَّ فَإِنِّى أَسْتَغْفِرُكَ مِنْهُ فَاغْفِرْ لِى، وَمَا عَمِلْتُ مِنْ عَمَلٍ يُقَرِّبُنِى إِلَيْكَ فَاقْبَلْهُ مِنِّى، وَلَا تَقْطَعْ رَجائِى مِنْكَ يَا كَرِيمُ.

خدایا، آنچه در این سال انجام دادم، از عملی که مرا از آن

شيخ «مفيد» -رضوان اللّه جلّ جلاله عليه- در كتاب «حدائق الرياض» در ضمن اعمال  ٢٩  ذى حجه آورده است: «روزه داشتن اين روز براى سپاسگزارى از خداوند متعال كه با از بين بردن دشمن خود و دشمن رسولش، گرفتارى دوستان خود را برطرف نمود، مستحب است.» بنابراين، شايسته است انسان در اين روز به اندازه‌ى نعمت هلاكت آن دشمن خدا، به شادمانى بپردازد و اعمالى را كه مورد رضا و پسند خدا است انجام دهد و از خداوند سبحان سپاسگزارى نموده و در برابر نيكى و احسانى كه كرده، به مدح و ثناى او بپردازد؛ زيرا آن دشمن خدا، دشمن بزرگى بود. بنابراين، بندگان نيز بايد با انجام اعمال بزرگ، با اهميت، فراوان و نيك، از خداوند-جلّ جلاله-

در روز  ٢٧  ذى حجه، «مروان» كشته شد و حكومت «بنى اميه» به كلى از بين رفت.بنابراين، مقتضاى اين مطلب نزد اهل بصيرت و آنان كه از ديد باطنى و عنايات الهى برخوردارند، آن است كه در اين روز نيز به شادمانى پرداخته و آن را روزه بگيرند و نماز شكر به‌جا آورند.

منبع: اقبال الاعمال، سید ابن طاووس قدس سره

التماس دعا

در روز  ٢۶  ذى حجه يكى از دشمنان اهل بيت پيامبر-عليهم السّلام-كشته شده است. بنابراين، مقتضاى اين مطلب نزد اهل بصيرت و آنان كه از ديد باطنى و عنايات الهى برخوردارند، آن است كه در اين روز نيز به شادمانى پرداخته و آن را روزه بگيرند و نماز شكر به‌جا آورند.

منبع: اقبال الاعمال، سید ابن طاووس قدس سره

التماس دعا

روز بس شريفى است،و روزى است كه سوره«هل اتى»در حق اهل بيت نازل شد براى اينكه سه روز روزه گرفتند و افطارى خود را به مسكين و يتيم و اسير دادند و خود با آب افطار نمودند!و سزاوار است شيعيان اهل بيت در اين ايام به ويژه در روزه داشتن اين روز پيروى از مولايان خود كنند.از آنجا كه بعضى از علما اين روز را روز مباهله مى‏دانند،مناسب است زيارت جامعه و دعاى مباهله را نيز در اين روز بخوانند.

منبع: کلیات مفاتیح الجنان، حاج شیخ عباس قمی (ره)

التماس دعا

روز بيست‏ و پنجم روز بس شريفى است،و روزى است كه سوره«هل اتى»در حق اهل بيت نازل شد براى اينكه سه روز روزه گرفتند و افطارى خود را به مسكين و يتيم و اسير دادند و خود با آب افطار نمودند!و سزاوار است شيعيان اهل بيت در اين ايام به ويژه در شب‏ بيست ‏و پنجم در دادن صدقه به مساكين و ايتام،و سعى در اطعام ايشان، پيروى از مولايان خود كنند.

منبع: کلیات مفاتیح الجنان، حاج شیخ عباس قمی (ره)

التماس دعا

بنابر اشهر روزى است كه رسول خدا صلى اللّه عليه و آله با نصاراى نجران مباهله كرد،و پيش از مباهله عبا بر دوش‏ مبارك گرفت،و حضرت امير المؤمنين و فاطمه و حسن و حسين عليهم السّلام را زير عبا جا داد و گفت:پروردگارا هر پيامبرى را اهل بيتى‏ بوده،كه مخصوص‏ترين خلق نسبت به او بودند،خدايا اينان اهل بيت منند،از ايشان شك و گناه را برطرف ساز،و پاك كن‏ ايشان را پاك كردنى كامل،پس جبرائيل نازل شد،و آيه تطهير را در شأن ايشان فرود آورد،آنگاه رسول خدا صلى اللّه عليه و آله آن چهار بزرگوار را براى مباهله به بيرون برد،چون نگاه نصارى بر ايشان افتاد،و حقيقت آن حضرت و آثار نزول عذاب را مشاهده كردند، جرأت بر مباهله را از دست داده،و استدعاى مصالحه و قبول جزيه كردند.در اين روز حضرت امير المؤمنين عليه السّلام در حال ركوع انگشتر خود را به سائل داد،و آيه«انّما وليكم اللّه»در شأن آن حضرت نازل گشت.در هر صورت اين روز داراى شرافت بسيارى‏ است،و در آن چند عمل وارد است:اوّل:غسل.دوّم:روزه گرفتن.سوّم:خواندن دو ركعت نماز،كه در وقت و كيفيت‏ و ثواب مانند نماز روز عيد غدير است،و اينكه«آية الكرسى»در نماز مباهله بايد تا«هم فيها خالدون»خوانده شود.چهارم:خواندن‏ دعاى مباهله مى‏باشد،كه شبيه به دعاى سحر ماه رمضان است،و شيخ طوسى و سيّد ابن طاووس نقل كرده‏اند،ولى بين‏ روايات آن دو بزرگوار اختلاف زيادى است،و من روايت شيخ طوسى را در كتاب«مصباح»برگزيده‏ام كه‏ فرموده است: دعاى روز مباهله همراه با فضيلت آن،از حضرت صادق عليه السّلام روايت شده،و آن دعا اين است:اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ بَهَائِكَ بِأَبْهَاهُ وَ كُلُّ بَهَائِكَ بَهِيٌّ اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِبَهَائِكَ كُلِّهِ اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ جَلالِكَ بِأَجَلِّهِ وَ كُلُّ جَلالِكَ جَلِيلٌ اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِجَلالِكَ كُلِّهِ اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ جَمَالِكَ بِأَجْمَلِهِ وَ كُلُّ جَمَالِكَ جَمِيلٌ اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِجَمَالِكَ كُلِّهِ اللَّهُمَّ إِنِّي أَدْعُوكَ كَمَا أَمَرْتَنِي فَاسْتَجِبْ لِي كَمَا وَعَدْتَنِي اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ عَظَمَتِكَ بِأَعْظَمِهَا وَ كُلُّ عَظَمَتِكَ عَظِيمَةٌ اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِعَظَمَتِكَ كُلِّهَا اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ نُورِكَ بِأَنْوَرِهِ وَ كُلُّ نُورِكَ نَيِّرٌ

روز عيد غدير،و»عيد اللّه اكبر«،و عيد آل محمّد عليهم السّلام و عظيم‏ترين عيد است،و حق تعالى هيچ پيامبرى را مبعوث‏ نفرموده جز آنكه اين روز را عيد كرده و حرمت آن را دانسته.نام اين روز در آسمان روز»عهد معهود«و در زمين روز»ميثاق‏ مأخوذ«و»جمع مشهود«است.روايت شده كه از امام صادق عليه السّلام پرسيدند،آيا مسلمانان را غير از جمعه و قربان و فطر عيدى‏ هست؟فرمود:آرى عيدى است كه حرمتش از همه اعياد بيشتر است،راوى گفت:كدام عيد است؟حضرت فرمود: روزى است كه حضرت رسول صلى اللّه عليه و آله امير المؤمنين عليه السّلام را به جانشينى خود نصب فرمود،و اعلام كرد:هركه من مولا و آقاى اويم،پس‏ على مولا و آقا و پيشواى اوست،و آن روز هيجدهم،ذو الحجّه است،راوى گفت:در آن روز چه كارى بايد انجام داد؟فرمود بايد روزه بداريد،و عبادت كنيد،و محمّد و آل محمّد عليهم السّلام را ياد آريد،و بر ايشان صلوات فرستيد،رسول خدا صلى اللّه عليه و آله امير المؤمنين عليه السّلام‏ را وصيت كرد،كه اين روز را عيد گرداند،و هر پيامبرى به جانشينى خويش وصيت مى‏كرد،كه اين روز را عيد كند. در حديث ابن ابى نصر بزنطر از حضرت رضا عليه السّلام آمده:اى پسر ابى نصر هر كجا باشى،بكوش روز عيد غدير نزد قبر مطهّر حضرت‏ امير المؤمنين عليه السّلام حاضر شوى،به درستى‏كه در اين روز،خدا مى‏آمرزد،از هر مرد و زن مؤمن گناه شصت سال ايشان را،و از آتش دوزخ آزاد مى‏كند،دو برابر آنچه در ماه رمضان و شب قدر و شب فطر آزاد كرده،و پرداخت يك درهم در اين روز به برادران مؤمن،برابر هزار درهم در اوقات ديگر است،و در اين روز به برادران مؤمن احسان كن،و هر مرد و زن مومن‏ را شاد گردان،به خدا سوگند،اگر مردم فضيلت اين روز را چنان‏كه بايد بدانند،هرآينه هر روز فرشتگان با ايشان ده مرتبه‏ مصافحه كنند.در هر صورت بزرگداشت اين روز شريف لازم است،و اعمال آن چندچيز است: اوّل:روزه كه كفّاره شصت سال گناه است،و در حديثى است روزه اين روز برابر روزه تمامى عمر دنيا و معادل با صد حج و صد عمره است.دوّم:غسل.سوّم:زيارت امير مؤمنان عليه السّلام

شب عيد غدير و شب بسيار با شرافتى است،سيّد ابن طاووس در كتاب»اقبال«دوازده ركعت نماز با يك سلام به كيفيتى مخصوص براى اين شب همراه با دعاهايى روايت كرده است.

منبع: کلیات مفاتیح الجنان، حاج شیخ عباس قمی (ره)

التماس دعا

روز عيد قربان است كه بسيار شريف است،و اعمال آن چند چيز است:اوّل:غسل،كه در اين روز مستحبّ مؤكدّ است،و بعضى از علما آن را واجب دانسته‏اند.دوّم:نماز عيد،به همان صورت كه در عيد فطر ذكر شد،اما در اين روز،مستحبّ‏ است پس از نماز از گوشت قربانى افطار شود.سوم:خواندن دعاهايى كه پيش از نماز عيد و بعد از آن وارد شده،و آن دعاها در كتاب«اقبال»آمده و شايد بهترين دعاهاى اين روز،دعاى چهل‏وهشتم صحيفه كامله سجاديه باشد،كه اوّل آن:«اللّهمّ‏ هذا يوم مبارك»است،و دعاى چهل‏وششم:«يا من يرحم من لا يرحمه العباد»را نيز بخواند.چهارم:خواندن دعاى ندبه است، كه بعد از اين ان شاء اللّه خواهد آمد.پنجم:قربانى كردن است كه مستحبّ مؤكدّ مى‏باشد.ششم:خواندن تكبيرات‏ است براى كسى‏كه در منى باشد،در پى پانزده نماز كه نخستين آنها نماز ظهر روز عيد است،و آخر آنها نماز صبح روز سيزدهم،و كسانى‏كه در سايز شهرها هستند،پس از ده نماز،از نماز ظهر عيد تا صبح دوازدهم بخوانند،و تكبيرات بر وفق روايت صحيح‏ كتاب«كافى»اين است:اللَّهُ أَكْبَرُ اللَّهُ أَكْبَرُ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ اللَّهُ أَكْبَرُ وَ لِلَّهِ الْحَمْدُ اللَّهُ أَكْبَرُ عَلَى مَا هَدَانَا اللَّهُ أَكْبَرُ عَلَى مَا رَزَقَنَا مِنْ بَهِيمَةِ الْأَنْعَامِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى مَا أَبْلانَا .خدا بزرگتر است،خدا بزرگتر است،معبودى جز خدا نيست،خدا بزرگتر است،خدا بزرگتر است،تنها براى اوست سپاس،خدا بزرگتر است،بر آنچه ما را هدايت فرمود،خدا بزرگتر است بر آنچه به ما روزى داد از چهارپايان بى‏زبان و سپاس خداى را بر آنچه ما را آزمود.و مستحب است تكرار اين تكبيرات به دنبال نمازها به قدر امكان،و خواندن آن پس از نمازهاى مستحب.

منبع: کلیات مفاتیح الجنان، حاج شیخ عباس قمی (ره)

التماس دعا

از شبهاى پربركت و از چهار شبى است كه شب ‏زنده ‏دارى در آنها مستحبّ است و درهاى آسمان در اين شب باز است،و زيارت حضرت سيّد الشهدا عليه السّلام،و دعاى«يا دائم الفضل على البريّة»كه در اعمال شب جمعه گذشت در اين شب مستحبّ است.

منبع: کلیات مفاتیح الجنان، حاج شیخ عباس قمی (ره)

التماس دعا

روز عرفه و از اعياد بزرگ است،گرچه به اسم عيد ناميده نشده و روزى است كه خدا بندگانش را به عبادت و طاعت‏ خويش دعوت كرده و سفره‏هاى جود و احسانش را براى آنان گسترده،و شيطان در اين روز خوارتر و حقيرتر،و رانده‏تر و خشمناك‏تر از روزهاى ديگر است،و روايت شده كه حضرت زين العابدين عليه السّلام در روز عرفه صداى سائلى را شنيد كه از مردم درخواست‏ كمك مى‏كرد،به او فرمود:واى بر تو،آيا در اين روز از غير خدا درخواست مى‏كنى؟!و حال آنكه براى بچه‏هاى در رحم،در اين روز اميد مى‏رود،كه فضل خدا شامل حالشان گردد،و سعادتمند شوند.و براى اين روز چند عمل وارد است: اوّل:غسل.

دوم:زيارت حضرت سيد الشّهداء عليه السّلام كه برابر هزار حج و هزار عمره و هزار جهاد و بلكه افضل از اين است،و روايات‏ در كثرت فضيلت زيارت آن حضرت در اين روز متواتر است[يعنى از افراد بسيارى نقل شده است]و اگر كسى در اين روز توفيق يابد،كه زير قبّه مقدّسه آن حضرت باشد،ثوابش كمتر از كسى‏كه در عرفات باشد نيست،بلكه بيشتر و بيشتر است،و كيفيت زيارت آن حضرت بعد از اين در باب زيارات ان شاء اللّه تعالى مى‏آيد.

سوم:پس از نماز عصر،پيش‏ از آنكه مشغول خواندن دعاهاى عرفه شود،در زير آسمان دو ركعت نماز بجا آورد،و به گناهانش نزد خدا اعتراف و اقرار نمايد،تا به ثواب عرفات دست يابد،و گناهانش آمرزيدكه گردد،آنگاه به اعمال و دعاهاى عرفه كه از ائمه طاهره عليهم السّلام روايت‏ شده است مشغول گردد،و آن اعمال و ادعيه بيشتر از ان است كه به طور كامل در اين مختصر ذكر شود ولى به اندازه‏اى‏ كه اين كتاب گنجايش آن را داشته باشد نقل مى‏كنيم. شيخ كفعمى در كتاب�مصباح�فرموده:براى كسى‏كه از دعا خواندن ضعف پيدا نكند روزه روز عرفه مستحب است،و پيش‏ از زوال[رسيدن آفتاب به وقت شرعى ظهر]غسل استحباب دارد،و همچنين زيارت امام حسين عليه السّلام در روزوشب عرفه مستحبّ‏ است.و چون وقت زوال رسيد،زير آسمان رود،و نماز ظهر را با ركوع و سجود نيكو بجا آورد،و چون از نماز ظهروعصر فارغ شود،دو ركعت نماز بخواند،در ركعت اول پس

از شبهاى پر بركت و شب مناجات با خدا برآورنده حاجات است‏ و توبه در آن شب پذيرفته و دعا در آن مستجاب است و كسى‏كه آن شب را به عبادت به سر آورد،اجر صدوهفتاد سال‏ عبادت را دارد،و براى آن شب چند عمل است: اوّل:اين دعا را كه روايت شده هركه آن را در شب عرفه يا شبهاى جمعه بخواند،خدا او را بيامرزد:اللَّهُمَّ يَا شَاهِدَ كُلِّ نَجْوَى وَ مَوْضِعَ كُلِّ شَكْوَى وَ عَالِمَ كُلِّ خَفِيَّةٍ وَ مُنْتَهَى كُلِّ حَاجَةٍ يَا مُبْتَدِئا بِالنِّعَمِ عَلَى الْعِبَادِ يَا كَرِيمَ الْعَفْوِ يَا حَسَنَ التَّجَاوُزِ يَا جَوَادُ يَا مَنْ لا يُوَارِي مِنْهُ لَيْلٌ دَاجٍ وَ لا بَحْرٌ عَجَّاجٌ وَ لا سَمَاءٌ ذَاتُ أَبْرَاجٍ وَ لا ظُلَمٌ ذَاتُ ارْتِتَاجٍ [ارْتِيَاجٍ‏] يَا مَنِ الظُّلْمَةُ عِنْدَهُ ضِيَاءٌ أَسْأَلُكَ بِنُورِ وَجْهِكَ الْكَرِيمِ الَّذِي تَجَلَّيْتَ بِهِ لِلْجَبَلِ فَجَعَلْتَهُ دَكّا وَ خَرَّ مُوسَى صَعِقا وَ بِاسْمِكَ الَّذِي رَفَعْتَ بِهِ السَّمَاوَاتِ بِلا عَمَدٍ وَ سَطَحْتَ بِهِ الْأَرْضَ عَلَى وَجْهِ مَاءٍ جَمَدٍ وَ بِاسْمِكَ الْمَخْزُونِ الْمَكْنُونِ الْمَكْتُوبِ الطَّاهِرِ الَّذِي إِذَا دُعِيتَ ، بِهِ أَجَبْتَخدايا اى آگاه از هر گفت‏وگوى پنهان،و جايگاه هر شكايت،و داناى هر نهان،و نهايت هر حاجت، اى آغازگر نعمتها بر بندگان،اى بزرگوار گذشت،اى نيكو درگذشت،اى بخشنده،اى كه چيزى را از او نپوشاند نه‏ شب تار،نه درياى پر موج،نه آسمان داراى برجها،و نه تاريكيهاى درهم پيچيده‏اى آن‏كه تاريكى نزد او روشنايى است،از تو مى‏خواهم به حق نور جلوه پرشكوهت كه به آن بر كوه تجلّى كردى،و كوه را با خاك همسان‏ ساختى،و موسى مدهوش بر زمين افتاد،به حق نامت كه با آن آسمانها را بى‏ستون برافراشتى،و زمين را بر روى‏ آب منجمد بگستردى،و به حق نام مخزون،پوشيده،نوشته شده پاكيزه‏ات،كه چون با آن‏ خوانده شوى،پاسخ دهى،وَ إِذَا سُئِلْتَ بِهِ أَعْطَيْتَ وَ بِاسْمِكَ السُّبُّوحِ الْقُدُّوسِ الْبُرْهَانِ الَّذِي هُوَ نُورٌ عَلَى كُلِّ نُورٍ وَ نُورٌ مِنْ نُورٍ يُضِي‏ءُ مِنْهُ كُلُّ نُورٍ إِذَا بَلَغَ الْأَرْضَ انْشَقَّتْ وَ إِذَا بَلَغَ السَّمَاوَاتِ فُتِحَتْ وَ إِذَا بَلَغَ الْعَرْشَ اهْتَزَّ وَ بِاسْمِكَ الَّذِي تَرْتَعِدُ مِنْهُ فَرَائِصُ مَلائِكَتِكَ وَ أَسْأَلُكَ بِحَقِّ جَبْرَئِيلَ وَ مِيكَائِيلَ وَ إِسْرَافِيلَ وَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ الْمُصْطَفَى صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ عَلَى جَمِيعِ الْأَنْبِيَاءِ وَ جَمِيعِ الْمَلائِكَةِ وَ بِالاسْمِ الَّذِي مَشَى بِهِ الْخِضْرُ عَلَى قُلَلِ [طَلَلِ‏] الْمَاءِ كَمَا مَشَى بِهِ عَلَى جَدَدِ الْأَرْضِ وَ بِاسْمِكَ الَّذِي فَلَقْتَ بِهِ

روز ترويه است و روزه ‏اش فضيلت بسيار دارد و روايت شده:روزه اين روز كفّاره شصت سال است،و شيخ شهيد غسل اين روز را مستحّب دانسته.

منبع: کلیات مفاتیح الجنان، حاج شیخ عباس قمی (ره)

التماس دعا