به نام خدا

در اين روز در سال پنجم يا دوم از بعثت ولادت با سعادت حضرت فاطمه زهرا سلام الله عليها واقع شده، و در آن انجام چند عمل شايسته است.

اول: روزه گرفتن.
دوّم: خيرات و صدقات به مؤمنان رساندن.
سوم: زيارت نمودن آن بانوى دنيا و آخرت كه كيفيت زيارت آن حضرت، پس از اين خواهد آمد.

منبع: کلیات مفاتیح الجنان، حاج شیخ عباس قمی (ره)

التماس دعا

خرم روز (زادروز خورشید) روز اول از ماه دی است و به مناسبت برخورد نام روز با نام ماه که نام خداوند نیز بود در ایران باستان جشن گرفته می‌شد. روزی بزرگ بود مشحون از آداب و مراسم دینی و غیر دینی. زرتشتیان به ویژه پارسیان این روز را بسیار محترم شمرده و آنرا دی دادار جشن می‌نامند. ابوریحان بیرونی می گوید دی ماه را خُورماه نیز می‌گویند و روز اول ماه را خره‌روز یا خوره‌روز نامند.

دی صفت می‌باشد از مصدر �دا� به معنی دادن و ساخت و آفریدن و به معنای دادار و آفریدگار است و در نامه‌های اوستایی اغلب به جای واژه اهورامزدا به کار رفته است. اگر با نامسی روز ماه توجه کنید، مشاهده

وقتی مردی رو شکست می‌دی، سعی کن مغرور نشی. گشاده‌رو باش و چیزی برای تعریف کردن از اون فرد پیدا کن. چون با این‌که بازنده شده ولی سعی می‌کنه خودش رو نبازه. نشون بده که برای این کارش ارزش قائلی. ستایش کردن، دوست می‌آره و غرور دشمن.

#جنگاوران_جوان_/_۱ #ویرانه‌های_گورلان، #جان_فلنگن، مترجم: #مسعود_ملک‌یاری، نشر #افق، ص ۲۶۲

#پیاده، #بلقیس_سلیمانی، #نشر_چشمه

انتظار خیلی بیش‌تری از بلقیس سلیمانی داشتم؛ داستان نسبتا خوب شروع شد ولی هر چه به آخر نزدیک‌تر شد شوقم برای خواندن کتاب کم‌تر شد. زبان کتاب در چند جا به زبانی سطح پایین و گاهی غلط تبدیل می‌شد، مثلا به نظرم استفاده از اصطلاح به اشتباه تغییرشکل‌یافته‌ی "گول مالیدن سر کسی" در متن کتاب خیلی عجیب بود. در کتاب همه‌ی مردها مشکل دارند. امتیاز: ۲ از ۱۰.

(خطر لو رفتن داستان (اسپویل))

داستان در سال‌های جنگ میان ایران و عراق می‌گذرد، انیس یک زن گورانی است (همان ولایت همیشه‌گی داستان‌های سلیمانی) که با کرامت مردی با گذشته‌ای مبهم ازدواج کرده و به تهران آمده است. کرامت در تهران دانش‌گاه می‌رود اما رفتار و کردارش عجیب است؛ بددل است و اجازه‌ی خروج از خانه به انیس نمی‌دهد. روزی کرامت مردی به اسم هوشنگ را به خانه می‌آورد و می‌گوید قرار است مدتی مهمان آن‌ها باشد اما ماندن هوشنگ طولانی می‌شود و با رفتاری که کرامت دارد عرصه بر انیس تنگ می‌شود چون روزها که کرامت به دانش‌گاه می‌رود، انیس را در یکی از اتاق‌های خانه زندانی می‌کند. انیس کم‌کم حس می‌کند حضور هوشنگ در خانه‌ی آن‌ها مشکوک به نظر می‌رسد. «غلط نکنم یه کاسه‌ای زیر نیم‌کاسه‌ی این آقاهوشنگ هست. از روزی که اومده از در بیرون نرفته. دم‌به‌دقیقه هم مثل زن‌ها با هم پچ‌پچ می‌کنن. اخلاق کرامتم که پاک گه‌مرغی شده. خودِ بدبختش هم سردرگمه. یا داره کتاب می‌خونه، یا رادیو گوش می‌کنه، یا زل زده به دیوار. این قصه سر دراز داره. خدا رحم کنه...» بالاخره اتفاقی که نباید بیفتد می‌افتد، کرامت دست‌گیر می‌شود و انیس با بچه‌ای درون شکم تنها می‌ماند و گرفتار مسایل و مشکلات زیاد و قربانی مناسبات سیاسی و اجتماعی زمان خود می‌شود. کرامت به انیس تهمت می‌زند که بچه‌اش از هوشنگ است، انیس که به گوران رفته بوده به خاطر این تهمت در گوران هم امنیت ندارد و به تهران برمی‌گردد. بعد از کلی مشکلات هوشنگ که او هم زندان بوده و تازه آزاد شده از انیس خواست‌گاری می‌کند و با هم ازدواج می‌کنند و علاوه بر کامران که بچه‌‌ی کرامت بوده صاحب پسری به نام روزبه می‌شوند. اتفاقات داستان و بدبختی‌ها و مشکلات انیس ادامه دارد تا آن‌جا که برادر کوچک‌تر انیس، اسفندیار، که انیس حکم مادر برایش داشته و همیشه انیس به یادش بود و از او به خوبی یاد می‌کرد و آرزو داشته که بعد از هوشنگ او به تهران بیاید و به دانش‌گاه برود و با انیس زنده‌گی کند به خاطر حرف‌هایی که پشت‌سر انیس شنیده به در خانه‌ی انیس می‌آید و با چاقو او را می‌کشد.

#توهّم_آگاهی #چرا_هیچ‌گاه_در_اندیشیدن_تنها_نیستیم؟، #استیو_اسلومن #فیلیپ_فرنباخ، مترجمان #مینا_تربتی #محسن_فشی، #کتاب_کوله‌پشتی

آن‌قدری که انتظار داشتم جذاب نبود. یکی از نکات خوبی که در کتاب به آن اشاره شده است این بود که "خیلی مهم و حائز اهمیت است که بدانیم چه چیزهایی را نمی‌دانیم." امتیاز: ۲ از ۱۰.

تخصص یعنی شما دارای مهارت‌هایی هستید و همچنین آگاهی از آنچه ماهر بودن را به‌بار می‌آورد. نادانی یعنی شما هیچ‌یک را ندارید.
این دو چیزی را توصیف می‌کنند که معمولاً با عنوان اثر دانینگ-کروگر (Dunning-Kruger effect) شناخته می‌شود، کسانی که بدترین عملکرد را دارند بیشتر از دیگران در مهارت‌های خود غلو می‌کنند. با دادن یک تکلیف به گروهی از مردم و سؤال از آنها در مورد اینکه فکر می‌کنند در انجام آن تکلیف چقدر موفق بوده‌اند، این اثر مشخص می‌شود. کسانی که عملکرد ضعیفی دارند از میزان موفقیت خود در انجام آن کار برآورد خوش‌بینانه‌ای دارند؛ کسانی که عملکرد قدرتمندی دارند اغلب عملکرد خود را دستِ‌کم می‌گیرند. این اثر بارها در آزمایشگاه روان‌شناسی و در بسیاری از محیط‌های واقعی: در میان دانش‌آموزان، در محیط‌های کاری و در میان پزشکان تشخیص داده شده است. دانینگ شواهد قابل‌توجهی را جمع‌آوری کرده است که علت این اتفاق این است که کسانی که فاقد مهارت هستند همچنین، فاقد آگاهی از این مسئله هستند که چه مهارت‌هایی را ندارند، بنابراین فکر می‌کنند که بسیار توانمند هستند. کسانی که مهارت دارند درک بهتری نیز از حوزه آگاهی خود دارند: آنها می‌دانند که در چه مهارت‌هایی می‌توانند بهبود یابند. افراد غیرمتخصص به‌درستی نمی‌دانند که چه‌چیزی را نمی‌دانند. و بر طبق گفته دانینگ، این مسئله اهمیت دارد زیرا همه ما در اکثر حوزه‌های زندگی خود غیرمتخصص هستیم:
به‌طور کلی نادانی ما به روش‌هایی زندگی‌مان را شکل می دهد که از آنها آگاهی نداریم. به‌طور خلاصه می‌توان گفت که مردم اغلب آنچه را می‌دانند انجام می‌دهند و از انجام آنچه هیچ درکی از آن ندارند ناتوان هستند. پس نادانی مسیر زندگی ما را تعیین می‌کند... افراد نمی‌توانند به پتانسیل خود به مثابه متخصص، عاشق، والد و انسان کامل دست یابند زیرا از امکان آن بی‌خبرند.

#توهّم_آگاهی #چرا_هیچ‌گاه_در_اندیشیدن_تنها_نیستیم؟، #استیو_اسلومن #فیلیپ_فرنباخ، مترجمان #مینا_تربتی #محسن_فشی، #کتاب_کوله‌پشتی، صص ۳۱۴ و ۳۱۵

فهم حقیقی مستلزم دانستن آن چیزی است که نمی‌دانید. دانستن آنچه نمی‌دانید به شما این امکان را می‌دهد که به‌هنگام نیاز کمک بگیرید و شکاف‌ها را پر کنید. این شما را واقع‌بین نموده و مانع از این می‌شود که به غرور فکری خود اجازه دهید تا تصمیمات مهم را در شما برانگیزد، تصمیماتی که ممکن است بعداً به‌خاطر آنها پشیمان شوید. دانستن آنچه نمی‌دانید درباره اعتبار [بانکی]تان، خانه جدید، همسر احتمالی و یک خودروی قرمز اسپورت کوچک می‌تواند محرکی باشد که باعث شود توصیه‌های مفیدی را از کسانی دریافت کنید که به‌دنبال کسب منفعت از تصمیمات بد شما نیستند.
در بخش مالی، دانستن آنچه نمی‌دانید حتی می‌تواند شما را به یک سرمایه‌گذار بهتر تبدیل کند. این توصیه‌ای است که ری دالیو می‌کند، مؤسس و جانشين مدیر ارشد سرمایه‌گذاری شرکت بریج واتر، که یک صندوق پوششی ریسک۱ است. "موفقيت من .... به‌واسطه نحوه برخورد من با ندانستن است... اینکه چطور به‌دنبال جایی بگردم که ممکن است در اشتباه باشم... من عاشق یافتن کسانی هستم که می‌توانند با من مخالفت کنند... می‌توانم آن را از چشمانشان بخوانم و بررسی کنم، آیا درست است، آیا اشتباه است؟ این تجربه یادگیری به من کمک می‌کند که بیشتر بیاموزم و همچنین تصمیمات بهتری بگیرم. بنابراین آنچه کارآمدتر از دانستن است پرداختن به چیزی است که یک فرد نمی‌داند." دالیو با دانستن چیزی که نمی‌داند، آموخته است که از مزایای جامعه آگاهی بهره ببرد. ثابت شده که این یک راهبرد کاملاً موفقیت‌آمیز است بریج واتر درحال‌حاضر بزرگ‌ترین صندوق پوششی ریسک در دنیا است. این توصیه‌ای است که همه ما به‌هنگام انواع تصمیم‌گیری‌ها می‌توانیم مورد استفاده قرار دهیم.

۱. hedge fund؛ صندوق‌های پوشش ریسک یا صندوق‌های پوششی که از آن با عنوان پوشش سرمایه نیز یاد می‌شود، ابزار سرمایه‌گذاری و ساختارهایی برای کسب‌وکار هستند که به سرمایه‌گذاران خود امکان حضور در طیف وسیع‌تری از موقعیت‌های تجاری و سرمایه‌گذاری را می‌دهند. -م.


#توهّم_آگاهی #چرا_هیچ‌گاه_در_اندیشیدن_تنها_نیستیم؟، #استیو_اسلومن #فیلیپ_فرنباخ، مترجمان #مینا_تربتی #محسن_فشی، #کتاب_کوله‌پشتی، صص ۳۰۹ و ۳۱۰

وابسته بودنمان به دیگران برای آنچه می‌دانیم، ما را در برابر کسانی که از این واقعیت سوءاستفاده می‌کنند تا به نشر اکاذیب بپردازند، آسیب‌پذیر می‌سازد. باسوادکردن دانش‌آموزان ازنظر علمی و تواناتر کردن آنها به‌منظور تشخیص اظهارات درست از اطلاعات نادرست و بی‌ارزش پیامدهایی فراتر از آموزش راهبردهای بهتر برای نوشتن مقالات دارد.

#توهّم_آگاهی #چرا_هیچ‌گاه_در_اندیشیدن_تنها_نیستیم؟، #استیو_اسلومن #فیلیپ_فرنباخ، مترجمان #مینا_تربتی #محسن_فشی، #کتاب_کوله‌پشتی، ص ۲۸۴

یک رهبر خوب باید قادر باشد که مردم را نسبت به نادانی‌شان آگاه کند، بدون آنکه باعث شود احساس حماقت بکنند. این ساده نیست. یک روش این است که ثابت کنید همه نادان هستند، نه فقط شخصی که با آن صحبت می‌کنید. نادانی به این مربوط است که چقدر می‌دانید، درحالی‌که احمق بودن نسبت به دیگران است، اگر همه نادان باشند، پس هیچ‌کس احمق نیست.
مسئولیت رهبران همچنین این است که از نادانی خود آگاه شوند و به طور مؤثری از دانش و مهارت دیگران بهره ببرند. رهبران قوی به‌واسطه احاطه خود با افرادی که درک عمیقی نسبت به مسائل خاص دارند، از جامعه آگاهی بهره می‌برند. از همه مهم‌تر اینکه رهبران قوی به آن متخصصین گوش فرا می‌دهند. رهبری که پیش از تصمیم‌گیری، زمان قابل‌توجهی را صرف جمع‌آوری اطلاعات و صحبت با دیگران می‌کند، می‌تواند به‌مثابه رهبری بی‌اراده، ضعیف و فاقد بصیرت تلقی گردد. یک رأی‌دهنده بالغ کسی است که تلاش کند قدر رهبری را که به پیچیدگی جهان و دشواری درک آن اذعان دارد بداند.

#توهّم_آگاهی #چرا_هیچ‌گاه_در_اندیشیدن_تنها_نیستیم؟، #استیو_اسلومن #فیلیپ_فرنباخ، مترجمان #مینا_تربتی #محسن_فشی، #کتاب_کوله‌پشتی، صص ۲۳۶ و ۲۳۷

این شب آغاز حامله شدن مادر پیامبر به ایشان می باشد:

«محمد بن بابويه» -رضوان اللّه عليه-در اواخر جزء چهارم از «كتاب النبوّة» ضمن حديثى آورده است:

أَنَّ الْحَمْلَ بِسَيِّدِنَا رَسُولِ اللَّهِ ص كَانَ لَيْلَةُ الْجُمُعَةِ لِاثْنَتَيْ عَشْرَةَ لَيْلَةً بَقِيَتْ مِنْ جُمَادَى الْآخِرَةِ

«مادر رسول خدا -صلّى اللّه عليه و آله و سلّم-شب جمعه، 12  روز باقى مانده از جمادى الآخر به سرورمان رسول خدا-صلّى اللّه عليه و آله و سلّم-حامله گرديد.»

بر اين اساس، شايسته است از اين شب درخشان تجليل شود و با انجام عبادات باطنى و ظاهرى، احيا گردد؛ زيرا

در اين روز در سال يازدهم وفات حضرت فاطمه صلوات الله عليها واقع شده و شيعيان بايد در اين روز، به مراسم سوگوارى آن حضرت قيام كنند، و آن مظلومه را زيارت، و بر ظالمان و غاصبان حق او نفرين كنند.
سيّد ابن طاووس در كتاب �اقبال� پس از ذكر وفات آن حضرت در اين روز، اين زيارت را براى آن بانوی بزرگ ذكر كرده:السَّلامُ عَلَيْكِ يَا سَيِّدَةَ نِسَاءِ الْعَالَمِينَ السَّلامُ عَلَيْكِ يَا وَالِدَةَ الْحُجَجِ عَلَى النَّاسِ أَجْمَعِينَ السَّلامُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الْمَظْلُومَةُ الْمَمْنُوعَةُ حَقَّهَا پس بگو اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى أَمَتِكَ وَ ابْنَةِ نَبِيِّكَ وَ زَوْجَةِ وَصِيِّ نَبِيِّكَ صَلاةً تُزْلِفُهَا فَوْقَ زُلْفَى عِبَادِكَ الْمُكَرَّمِينَ مِنْ أَهْلِ السَّمَاوَاتِ وَ أَهْلِ الْأَرَضِينَسلام بر تو اى بانوى بانوان جهانيان، سلام بر تو

جامعه ما متشکل از سیستم‌های انسان-ماشین راه تکامل خود را ادامه خواهد داد. فناوری همچنان با سرعتی شگفت‌انگیز پیچیده‌تر می‌گردد و نقشی که هم‌اکنون ایفا می‌کند بیشتر نیز خواهد شد. اما اشتباه است که فناوری را یک تهدید روبه‌رشد تصور کنیم که با قدرتی روزافزون خواسته خود را بر ما تحمیل می‌کند. فناوری در آینده قابل‌پیش‌بینی فاقد عنصر کلیدی راز موفقیت بشر خواهد بود: قابلیت داشتن هدفمندی مشترک. ازاین‌رو فناوری، یک شریک برابر در جامعه آگاهی نخواهد بود؛ بلکه به مثابه ابزاری مطیع و سودمند باقی می‌ماند. آنچه در عوض می‌بینیم این است که نقش کلیدی و روبه‌رشد فناوری، بزرگ‌تر کردن جوامع از طریق مدیریت انبوه‌سپاری و همکاری است. توده‌ها متشکل از انسان‌ها هستند، بنابراین این توسعه و بزرگ‌سازی در مشارکت مردم نهفته است.

#توهّم_آگاهی #چرا_هیچ‌گاه_در_اندیشیدن_تنها_نیستیم؟، #استیو_اسلومن #فیلیپ_فرنباخ، مترجمان #مینا_تربتی #محسن_فشی، #کتاب_کوله‌پشتی، ص ۱۸۶

توهم آگاهی جنبه معکوس چیزی است که اقتصاددانان نفرین آگاهی (The curse of knowledge) می‌خوانند. وقتی چیزی را می‌دانیم، برایمان مشکل است تصور کنیم کس دیگری آن را نمی‌داند. نفرین آگاهی این است که اغلب فکر می‌کنیم آنچه در سر ما است در سر دیگران نیز هست. در توهم آگاهی ما اغلب فکر می‌کنیم آنچه در سر دیگران است در سر ما هست. در هر دو مورد، در تشخیص اینکه چه کسی چه چیزی را می‌داند ناموفق هستیم.

#توهّم_آگاهی #چرا_هیچ‌گاه_در_اندیشیدن_تنها_نیستیم؟، #استیو_اسلومن #فیلیپ_فرنباخ، مترجمان #مینا_تربتی #محسن_فشی، #کتاب_کوله‌پشتی، ص ۱۵۸

شب یلدا

بانویی که در کنار میز یلدا، دیوان حافظ می‌خواند.

در نُهمین روز از آذرماه در گاهشمار زرتشتی که نام روز و ماه یکی می‌شود یعنی روز آذر در ماه آذر، جشن «آذرگان» برگزار می‌شود که در گاهشمار خورشیدی برابر است با سوم آذر ماه خورشیدی. ابوریحان بیرونی در صفحه ۲۵۶ ترجمهٔ آثارالباقیه دربارهٔ این جشن می‌آورد: «... روز نهم آذر عیدی است که به مناسبت توافق دو نام آذرجشن می‌گویند و در این روز به افروختن آتش نیازمند می‌باشند و این روز جشن آتش است و بنام فرشته‌های که به همهٔ آتش‌ها موکل است نامیده شده، زرتشت امر کرده در این روز آتشکده‌ها را زیارت کنند و در کارهای جهان مشورت نمایند …»[۱]

در «فرهنگ جهانگیری»، «برهان قاطع»، «مروج الذهب مسعودی» و «المدخل فی صناعة احکام النجوم» از کیا کوشیار ابن لبان با شهری جیلی، این جشن را «آذرخش» نوشته‌اند.

دانشمند آلمانی «شفتلویتز»(Sheftelwitz) در کتاب خود «آیین قدیم ایران و یهودیت» نوشتار بسیار مفیدی در اینباره دارد و نشان می‌دهد که چگونه همهی ملل جهان از هر نژاد آتش را میستایند و از متمدنترین کشورها در اروپا تا وحشیترین قبایل آفریقایی در ستودن این عنصر درخشان با یکدیگر شریک هستند.[۲]

شین فردریک۱، استاد بازاریابی دانشگاه ییل، آزمون ساده‌ای را بدعت نهاده تا [بر اساس آن] تعیین کند آیا فرد بیشتر شهودی است یا تأملی. او این آزمون را سی‌آرتی۲ (آزمون تفکر شناختی) می‌خواند. این آزمون شامل سه مسئله ساده است. او یکی از این مسائل را در یک کتاب معما پیدا کرد:
یک توپ و یک چوب بیس‌بال مجموعاً ۱/۱۰دلار می‌ارزند. قیمت چوب بیس‌بال یک دلار بیشتر از توپ است. قیمت توپ چقدر است؟
آیا فکر می‌کنید جواب ۱۰ سنت باشد؟ شما هم مانند بقیه اشتباه می‌کنید. اکثر مردم جواب مشابهی را گزارش می‌کنند (از جمله اکثر دانش‌آموزان در کالج‌های آیوی لیگ). مهم‌تر اینکه ۱۰ سنت تقریباً به ذهن همه می‌رسد. سؤال واقعی این است که آیا شما این پاسخ شهودی را می‌پذیرید یا آن را بررسی می‌کنید. اگر آن را بررسی کنید، خواهید دید که اگر قیمت توپ ۱۰ سنت باشد و چوب بیس‌بال یک دلار بیش از توپ بیارزد، آنگاه چوب بیس‌بال ۱/۱۰دلار و آنها با هم ۱/۲۰دلار قیمت خواهند داشت. بنابراین جواب ۱۰ سنت نیست.
تعداد کمی از مردم پاسخ شهودی خود را بررسی می‌کنند و می‌فهمند که ۱۰ سنت اشتباه است. اکثر آنها قادرند جواب درست را محاسبه کنند۳. فردریک چنین افرادی را تعمقی۴ می‌خواند. مقصود او این است که این افراد اغلب پاسخ شهودی خود را سرکوب نموده و پیش از پاسخ تأمل می‌کنند.
مسئله توپ و چوب بیس‌بال یک مشخصه مشترک با دو مسئله دیگر در آزمون تفکر شناختی (سی‌آرتی) دارد. این یکی از آنهاست:
در یک دریاچه، بستری از زنبق‌های آبی وجود دارد. هر روز، وسعت این بستر دو برابر می‌شود. اگر ۴۸ روز طول بکشد که این بستر تمام دریاچه را بپوشاند، چقدر طول می‌کشد که این بستر نیمی از دریاچه را بپوشاند؟

آیا پاسخ "۲۴" به ذهن شما رسید؟ این اتفاق برای همه می‌افتد و اکثر مردم آن را به مثابه جواب صحیح اعلام می‌کنند. آیا این پاسخ صحیح است؟ بسیار خب، اگر اندازه این بستر هر روز دو برابر می‌شود، پس اگر نصف دریاچه در روز ۲۴ پوشیده شده باشد، در روز ۲۵ به طور کامل پوشیده خواهد شد. اما مسئله می‌گوید که دریاچه به طور کامل در روز ۴۸ پوشیده شده است. پس روز ۲۴ نمی‌تواند صحیح باشد. پاسخ صحیح یک روز پیش از پوشش کامل دریاچه است، روز ۴۷ام.
مسئله باقی مانده این است:
اگر ۵ ماشین به مدت ۵ دقیقه ۵ وسیله را بسازند، چقدر طول می‌کشد که ۱۰۰ ماشین ۱۰۰ وسیله را بسازند؟
نکته همین‌جاست، جواب ۱۰۰ نیست۵.
آنچه در هر سه مسئله سی‌آرتی مشترک است این است که پاسخ نادرست سریع و ناگهانی به ذهن می‌رسد. برای رسیدن به پاسخ صحیح، پاسخ شهودی باید سرکوب شود و محاسباتی انجام دهید. اکثر مردم خود را اذیت نمی‌کنند. به‌جای آنکه پاسخ نادرست را سرکوب کنند و با کمی تأمل به کشف جواب صحیح بپردازند، تنها پاسخ شهودی، یعنی اولین جوابی که ناگهان به ذهنشان می‌رسد را نسنجیده اعلام می‌کنند. کمتر از ۲۰ درصد مردم آمریکا به هر سه مسئله سی‌آرتی پاسخ صحیح می‌دهند. ریاضی‌دانان و مهندسان نسبت به شعرا و نقاشان عملکرد بهتری دارند، اما نه خیلی بهتر. حدود ۴۸ درصد دانشجویان ام‌آی‌تی که فردریک آنها را آزمود به هر سه مسئله پاسخ صحیح دادند اما تنها ۲۶ درصد از دانشجویان پرینستون موفق به این کار شدند.


۱. Shane Frederic
۲. Cognitive reflection test
۳. پاسخ صحیح ۵ سنت است. -م.
۴. reflective
۵. جواب صحیح ۵ دقیقه است. (برای هر ماشین ۵ دقیقه طول می‌کشد که یک وسیله را بسازد). -م.



#توهّم_آگاهی #چرا_هیچ‌گاه_در_اندیشیدن_تنها_نیستیم؟، #استیو_اسلومن #فیلیپ_فرنباخ، مترجمان #مینا_تربتی #محسن_فشی، #کتاب_کوله‌پشتی، صص ۱۰۲-۱۰۴

دانسته‌هایی دانسته وجود دارند. آنها چیزهایی هستند که می‌دانیم که می‌دانیم. نادانسته‌هایی دانسته وجود دارند. یعنی، چیزهایی که می‌دانیم که نمی‌دانیم. اما نادانسته‌هایی نادانسته هم وجود دارند. چیزهایی که نمی‌دانیم که نمی‌دانیم.
نادانسته‌های دانسته قابل‌کنترل هستند. ممکن است سخت باشد، اما حداقل مشخص است که برای چه چیزی باید آماده باشیم. اگر ارتش بداند که حمله در راه است اما نداند کی و کجا، پس می‌تواند به قوای احتیاط خود هشدار بدهد، سلاح‌هایشان را آماده کند و همه‌چیز را تا می‌تواند تجهیز نماید. در اوایل سال ۲۰۰۱، نهادهای انتظامی می‌دانستند که مرکز تجارت جهانی هدف حمله تروریست‌های خاورمیانه است. به این دلیل که در سال ۱۹۹۳ بمباران شده بود، حمله‌ای که ۶ نفر را کشت و هزاران نفر را زخمی کرد. دانستن این یک هدف بود و این نهادها امنیت را با روش‌های متعددی از جمله با اضافه‌کردن نگهبان و قراردادن راهبندهای میله‌ای در محل، بهبود بخشیدند.
اما این نادانسته‌های نادانسته هستند که مشکلات واقعی را ایجاد می‌کنند. چطور می‌توانید برای چیزی که نمی‌دانید آماده شوید. چه کسی می‌توانست پیش‌بینی کند در ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ از خطوط اصلی هواپیما به مثابه موشک و به‌منظور پایین آوردن مرکز تجارت جهانی استفاده خواهد شد. این حمله نگاه آمریکایی‌ها به امنیت را تغییر داد و باعث آغاز زنجیره‌ای از رویدادها در خاورمیانه شد که کم از فاجعه نداشت، از جنگ‌های مهم در افغانستان، عراق و سوریه تا روش‌های نوین جنگی و سازمان‌های تروریستی جدید.
نادانسته‌های نادانسته، فقط استراتژیست‌های نظامی را دچار سردرگمی نمی‌کنند؛ ما همه باید با آنها مقابله کنیم. آنها تمامی معاملات بورس را ذاتاً خطرناک می‌کنند، چراکه هیچ‌کس هرگز نمی‌داند در چه زمانی رویدادی فاجعه‌بار موجب رکود ناگهانی در بازار خواهد شد. در سال ۲۰۱۱، شاخص ژاپنی نیکی (index Japanese Nikkei)، شاخص وضعیت بازار سهام‌ژاپن، پس از یک زلزله عظیم و سونامی پس از آنکه بخش‌هایی از ژاپن را ویران کرد ۱/۷ درصد کاهش یافت. نادانسته‌های نادانسته می‌توانند خانواده‌ها را دچار آسیب‌های بسیار شدید کنند، زمانی‌که به مصیبت دچار می‌شوند و یا حتی زمانی‌که با یک بخت مساعد (نظیر یافتن طلا در حیاط پشتی) روبه‌رو می‌گردند. هیچ میزانی از فهم نمی‌تواند نادانسته‌های نادانسته را پیش‌بینی کند ولی درعین‌حال در همه زمان‌ها رخ می‌دهند.

#توهّم_آگاهی #چرا_هیچ‌گاه_در_اندیشیدن_تنها_نیستیم؟، #استیو_اسلومن #فیلیپ_فرنباخ، مترجمان #مینا_تربتی #محسن_فشی، #کتاب_کوله‌پشتی، صص ۴۵ و ۴۶

#حفره، #محمد_رضایی‌راد، #نشر_چشمه

داستان ساده شروع شد ولی هرچه پیش رفت پیچیده‌تر و جذاب‌تر شد و بیش‌تر به توانایی نویسنده پی‌ بردم. مکالمه‌های بین شخصیت‌ها خیلی پخته، خوب و روان است. فرم روایت داستان که دو داستان را به شکل موازی پیش می‌برد و در نهایت به شکل غیرمنتظره‌ای این دو داستان به هم گره می‌خورند نیز به نظرم هنرمندانه و خوب از کار درآمده بود. داستان‌ها و داستان‌نویسان ایرانی به نظر من به طور جدی در ادبیات جهان جای‌گاه ویژه‌ای دارند که به آن نرسیده‌اند.
و جنگ با زنده‌گی ما چه‌ها که نکرد! قطعا سرنوشت همه‌ی ما را تغییر داد و زنده‌گی خیلی از ما را سخت‌تر و تلخ‌تر کرد. ما آن‌قدر کوچک بودیم که هنوز توان مقابله‌ی روانی و جسمی با جنگ را نداشتیم و ناجوان‌مردانه به راستی به تنهایی با جنگ روبه‌رو شدیم، نه خانه‌واده، نه دوستان، نه معلم‌ها، نه دولت و نه هیچ‌کس دیگری در این دنیا به ما فکر نمی‌کرد، هیچ‌کس به ما کمک نکرد که با این مصیبت راحت‌تر کنار بیاییم. همه‌ی هم‌وغم همه یا جنگ بود و سرباز و سلاح، یا نان و گوشت و .... ما کجای این نامعادله بودیم!!!! ما گناهی نداشتیم جز این که می‌خواستیم زنده‌گی کنیم، فقط زنده‌گی. ما تقصیری نداشتیم که بده‌کار همه باشیم؛ معلم و مدرسه و مردم کوچه‌وخیابان همه انگار ما را مقصر می‌دانستند و بی‌گناهانی که ما بودیم و بی‌زبان‌هایی که ما بودیم زبان همه را بر سرمان بلند کرده بود....
امتیاز: ۸ از ۱۰.

(خطر لو رفتن داستان (اسپویل))

شخصیت اصلی و نقطه‌ی ثقل داستان در کتاب حفره، یک پسرکِ ایرانیِ عرب‌نژاد است. او که هنوز به سن عقل‌و‌تمیز نرسیده و از نیک‌وبد زنده‌گی چندان چیزی نمی‌داند، به ناگهان با واقعیتی هول‌ناک به نام جنگ مواجه می‌گردد. واقعیتی بس تیره‌وتار که جان او و عزیزانش را به طور جدی تهدید می‌کند.
پسرک برای فرار از چنگ سربازان متجاوزی که به خاک سرزمین او یورش آورده‌اند، حفره‌ای در زیر زمین ایجاد می‌کند و ترسان و لرزان در دلِ آن پناه می‌گیرد. اما آیا پناه‌گاه او برای مدتی طولانی از نظرها محفوظ باقی خواهد ماند؟
در همین حین که داستانِ پسرک و حفره‌ی کوچکش روایت می‌شود، ماجرای موش‌وگربه‌بازیِ قاتلی زبده و کارآگاهی خبره نیز نقل می‌شود. ماجرایی که در نهایت به طرزی شگفت‌انگیز به داستان پسرک پیوند می‌خورد.
کارآگاه قصه همان سربازی است که پسرک را در حفره پیدا می‌کند و پسرک هم همان قاتل داستان.