قال امیرالمؤمنين علیه‌السلام:

خداوندا، گناهان مرا ببخش،
آنچه را که تو از من به آن‌ها آگاه‌تر هستی و اگر بار دیگر به سوی آن بازگشتم، تو نیز آمرزش خود را بر من بازگردان. خداوندا، بر من ببخش آنچه را که با خود وعده کردم و تو وفایی از من نسبت به آن ندیدی. خداوندا! آنچه را با زبان به تو تقرّب جستم، ولی قلبم بر خلاف آن بود، بر من ببخش. پروردگارا! اشارات چشم (نگاه‌های اشارت‌آمیزِ زیانبار) و سخنان بیهوده و بی‌فایده و خواسته‌های نابه‌جای دل و لغزش‌های زبان مرا عفو فرما!


*نهج‌البلاغه، خطبه ۷۸


نقل شده در #کنز_البلاغه_(جلد_اوّل) #گنجینه‌ای_از_فرمایشات_گران‌بهای_امیرالمؤمنین_امام_علی_علیه‌السلام، #محمّدرضا_باوفا، نشر #اندیشمندان_جوان، ص ۸