دروغگویی روی مبل by Irvin D. Yalom, حسین کاظمی یزدی (Translator)
این کتاب یکی از پرمحتواترین و درهم ترین کتاب های یالوم ه. به طور هم زمان چندتا موضوع رو با هم بررسی می کنه. جاستین، کرول، مارشال، ارنست، پل، سیمور تراتر، پیند و پیتر ماکوندو شخصیت هایی هستن که کم و بیش با شخصیت و مشکلات روانی شون آشنا می شیم. در عین حال که پرمحتواست، چون انقدر شلوغ ه و پرشخصیت ه مثل کتاب هایی که سابقن ازش خوندم مسائل رو عمیق تحلیل نکرده. من گفت و گوهای پل و ارنست، کرول و مشکلاتش و همین طور تعامل ارنست با مارشال رو دوست داشتم اما ضرورت ورود به حیطه ی زندگی شخصی مارشال و ماجرای کلاه برداری ش برام جالب و قابل درک نبود. یالوم همیشه سعی می کنه در قالب داستان مفاهیم دشواری رو که می خواد، انتقال بده و موفق ترینه تو این زمینه، اما به نظرم تو این کتاب، استثنائن، خام عمل کرده. بعضی جاها انتقادات و عقایدش رو با هر زوری که هست تو داستان گنجونده و رابطه ی صمیمی بین درمان گر و بیمار و اهمیت ش رو به خوبی درمان شوپنهاورش به نمایش نذاشته.
من روش درمانی یالوم رو تحسین می کنم. صداقتی که تو کار درمان گر قصه هاش هست همیشه منو مجذوب می کنه و برام جالبه. تو این کتاب صداقت و خطراتش تو کار درمانی با بیمار در برابر روش های قدیمی تر و مطمئن تر قرار می گیره و خواننده متوجه می شه روان شناسی و کار روان درمانی چه حوزه ی بی انتها و دائمن در حال پیشرفتی ه و چقدر خلاقیت و دانش و مهارت می طلبه. تفاوت عملکرد روان درمان گرها و روش درمانی منحصر به فردی که هر بیمار می طلبه هم تو این کتاب به خوبی تشریح شده. کتاب خوبیه اما از لحاظ تکنیک های داستان نویسی خیلی قوی نیست و بیشتر شامل حجم زیادی از مطالب آموزنده ست که بعضن در نهایت جذابیت و بعضن در قالب داستان های کسل کننده بیان شده و به زعم من ارتباط خوبی هم با هم ندارن. اما انکار نمی‌کنم وقتی به انتهای کتاب رسیدم و آخرین کلمه رو خوندم، آرزو می‌کردم کاش هیچ‌وقت تموم نمی‌شد. یالوم پایان بندی های شاهکار و نمادینی هم نداره، همیشه اون‌جایی که باید داستان رو می بنده و تموم می کنه اما من به راحتی می تونم از تمام ایرادات این نویسنده و درمان گر بزرگ چشم پوشی کنم چون کار بزرگ و خلاقانه ای انجام داده و تغییرات فاحشی، به زعم من، تو درک مردم از روان شناسی و خودشناسی و اگزیستانسیالیسم ایجاد کرده و من به شدت تحسین ش می کنم و دوستش دارم.
من روش درمانی یالوم رو تحسین می کنم. صداقتی که تو کار درمان گر قصه هاش هست همیشه منو مجذوب می کنه و برام جالبه. تو این کتاب صداقت و خطراتش تو کار درمانی با بیمار در برابر روش های قدیمی تر و مطمئن تر قرار می گیره و خواننده متوجه می شه روان شناسی و کار روان درمانی چه حوزه ی بی انتها و دائمن در حال پیشرفتی ه و چقدر خلاقیت و دانش و مهارت می طلبه. تفاوت عملکرد روان درمان گرها و روش درمانی منحصر به فردی که هر بیمار می طلبه هم تو این کتاب به خوبی تشریح شده. کتاب خوبیه اما از لحاظ تکنیک های داستان نویسی خیلی قوی نیست و بیشتر شامل حجم زیادی از مطالب آموزنده ست که بعضن در نهایت جذابیت و بعضن در قالب داستان های کسل کننده بیان شده و به زعم من ارتباط خوبی هم با هم ندارن. اما انکار نمی‌کنم وقتی به انتهای کتاب رسیدم و آخرین کلمه رو خوندم، آرزو می‌کردم کاش هیچ‌وقت تموم نمی‌شد. یالوم پایان بندی های شاهکار و نمادینی هم نداره، همیشه اون‌جایی که باید داستان رو می بنده و تموم می کنه اما من به راحتی می تونم از تمام ایرادات این نویسنده و درمان گر بزرگ چشم پوشی کنم چون کار بزرگ و خلاقانه ای انجام داده و تغییرات فاحشی، به زعم من، تو درک مردم از روان شناسی و خودشناسی و اگزیستانسیالیسم ایجاد کرده و من به شدت تحسین ش می کنم و دوستش دارم.
+ نوشته شده در دوشنبه هجدهم دی ۱۳۹۶ ساعت 17:21 توسط دپرام
|