توسط دپرام
| دوشنبه نوزدهم شهریور ۱۳۹۷ | 3:37
کتاب دو جنبه داشت یکی آشنایی با آرتور شوپنهاور و اندیشه هایش که از این نظر کاملا موفق بود ولی جنبه ی دوم کتاب داستان روان درمانگری بود که اطلاع پیدا می کرد که مبتلا به سرطان هست و مدت کمی زنده می ماند و به سراغ یکی از بیماران چندین سال پیشش که ظاهرا در درمانش موفق نبود می رود و ....به نظرم گیرایی داستان کمتر از حدی بود که از یالوم انتظار می رفت؛ اوایل خوب بود ولی اواخر از نظر داستان کتاب متوسط بود.