مدت ها بود که 120 صفحه کتاب را در یکی دو ساعت و متوالی نخوانده بودم ولی داستان "یک روز بلند طولانی" این جذابیت را داشت که امروز شروع کردم و نتوانستم رهاش کنم و دو ساعته تمام شد. داستان قوی و خوب بود و نمی دانم چرا من را یاد داستان "قهوه ی سرد آقای نویسنده" از آقای "روزبه معین" می انداخت. و اما یک نکته: به جای روایت های طولانی که گاهی خسته کننده بود به نظرم بهتر بود خیلی جاها داستان از طریق دیالوگ بین شخصیت ها روایت بشه.