در اواخر سال ۲۰۰۶، سه روان‌شناس زمانی‌که با ۱۸ رقصنده کم‌لباس، که در کلوب آقایان در البوکرکی کار می‌کردند، مصاحبه کردند با مسئله‌ای مواجه شدند. گزارش این سه روان‌شناس با توصیف درآمد کسانی که رقص زانو می‌کنند، جو داخل کلوب، و مشتریان معمول آن آغاز شد، چون، همان‌طور که نویسندگان گزارش تشخیص دادند، "ممکن است اهالی دانشگاهی با خرده‌فرهنگ باشگاه آقایان آشنا نباشند". رقصندگان زانو بیشتر درآمدشان را از انعام های ۱۰ یا ۲۰ دلاری به دست می‌آورند، ولی دست‌وبال مشتریان مرد برای بذل و بخشش باز است. بعضی‌وقت‌ها انعام تا حد ۱ دلار ناچیز است، ولی وقت‌هایی هم می‌شود که مشت مشت بیست دلاری می‌دهند. درعین‌حال مشتری‌ها موقعی که بیشتر مجذوب رقصندگان می‌شوند اسکناس‌های درشت‌تری می‌دهند - یک عقب‌رفتِ تکاملی که مردان طی آن می‌کوشند تا با به رخ‌کشیدن دارایی‌هایشان زن را تحت تأثیر قرار دهند. طبق منطق تکاملی، اگر یک مرد زنی را که نتواند باردار شود اغوا کند، این رفتارهای خودنمایانه به هدر رفته است، ولی همۀ زنان باردار نمی‌شوند، تازه زن‌های زایا فقط شش هفت روز در ماه می‌توانند آبستن بشوند.

بذل و بخشش پرهزینه است، لذا مردهایی که برای زن‌های زایا خرج می‌کنند بیشتر احتمال دارد که در بازی جفت‌گیری موفق باشند. در نتیجه اگر مردها انعام‌های سخاوتمندانه را به‌صورت ناخودآگاه برای زنان زایا ذخیره می‌کردند -زنانی که دستِکم می‌توانستند، به‌لحاظ نظری، انگیزه جنسی را در هرم مزلو ارضا کنند- پژوهشگران انتظار داشتند که انعام‌ها به موازات نزدیک‌شدن به مرحلۀ فَحلیِ (پذیرش) باروریْ بالا برود، و در خلال مراحل نابارورِ قاعدگی و لوتئال پایین بیاید. در این بین، زنانی که قرص ضدبارداری استفاده کردند محتمل بود تا انعام کمتری بگیرند و فاقد نوسان‌های چرخه‌ای و روزانه [هورمونی] باشند که در زنان دیگر (آن‌هایی که از داروهای هورمونی ضدبارداری استفاده نکردند) آشکار می‌شود. در پایان شصت روز بررسی، زمانی‌که زن‌ها درآمد روزبه‌روزشان را گزارش دادند، نتایج در خور توجهی به دست آمد. زنانی که از قرص بارداری استفاده نکرده بودند، در خلال مرحلهٔ فحلیِ باروری، به ازای هر شیفت پنج‌ساعته، به‌طور متوسط ۳۳۵ دلار، در خلال مرحلهٔ ناباروریِ لوتئال ۲۶۰ دلار، و زمانی‌که قاعده بودند فقط ۱۸۵ دلار درآمد داشتند. مطابق گزارش روان‌شناس‌ها، موقعی که زنان آماده باروری بودند، مردها به نشانه‌های ظریف و "تراوش شده" پی می‌بردند. همان‌طور که احتمالاً پیش‌بینی می‌کنید، زنانی که قرص ضد بارداری می‌خوردند فاقد نوسان‌های ناگهانی بودند و در هر شیفت کاری به‌ندرت بیشتر از ۲۵۰ دلار عایدشان می‌شد. این نتایج بیانگر آن است که مردها تنها وقتی بیشتر خودنمایی و بذل و بخشش می‌کنند که معاشر زنانی باشند که به‌لحاظ زیست‌شناختی می‌توانند نیاز حیاتی جفت‌گیری را برآورده سازند.

Miller, G., Tybur, J. M., and Jordan, B. D. (2007). "Ovulatory cycle effects on tip earnings by lap dancers": Economic evidence for human estrus? Evolution and Human Behavior, 28, 375-381.

#بازداشتگاه_صورتی #نیروهای_پنهانی_که_طرز_فکر،_احساس_و_رفتار_آدمی_را_شکل_می‌دهند، #آدام_آلتر، مترجم: #هوشمند_دهقان، #انتشارات_ترجمان_علوم_انسانی، صص ۱۴۲ و ۱۴۳