۱۵ تیر جشن خام خواری

طرفداران رژیم خام خواری اعتقاد دارند که این رژیم متعلق به دوران ماقبل تاریخ است

۱۵ تیر مصادف با جشن خام خواری

انسانها برای حفظ و یا بازگرداندن سلامت بدن خود از رژیمهای مختلف غذایی استفاده میکنند. رژیم گیاهخواری و خام خواری دو نوع از این رژیم ها هستند.

جشن خام خواری
در گاه شمار ایرانی 15 تیر برابر است با �جشن خام خواری� یا به روایت ابوریحان بیرونی در آثارالباقیه، �عمس� یا �غفس� یا �خواره�، جشنی از جشن�های سُغد باستان بوده و از مراسم این جشن،

ادامه نوشته

۶ خرداد خرداد روز،جشن خردادگان

ششمین روز از خرداد ماه ، مصادف است با جشن خردادگان

نياكان ما در اين روز به سرچشمه ها يا كنار رودها و ساحل درياها مي رفتند پس از ستايش اهورامزدا روز را با شادي و سرور با خانواده و دوستان مي گذرانده و به يكديگر گل نيلوفر يا ياس پيشكش مي نمودند.

6 خرداد ؛ مصادف با جشن خردادگان

در دوران باستان در سرزمين ما در روز ششم از ماه خرداد، به مناسبت برخورد نام ماه و روز مطابق معمول جشني برگزار مي شده به نام خردادگان.خرداد پنجمين امشاسپند از شش امشاسپند در آيين ايرانيان باستان است.

مفهوم امشاسپند خرداد:

خرداد در اوستا «هـَئوروَتات» و در پهلوی «خُردات» یا «هُردات» به معنی رسایی و کمال است که در گات‌ها یکی از فروزه‌های اهورا مزدا و در اوستای نو نام یکی از هفت امشاسپند و نماد رسایی اهورا مزدا است.

ادامه نوشته

۱۵ اردی‌بهشت جشن میانه بهار/جشن بهاربد

پانزدهم اردیبهشت یا روز «دی به مهر» در ماه اردیبهشت، یکی از جشن‌های ایرانی به نام جشن میانه‌ی بهار یا جشن بهاربد است که به معنای میانه‌ی فصل سبز یا میانه‌ی بهار می باشد.

زمانی که کهن‌ترین گاه‌شماری شناخته‌شده ایرانی روایی داشته و اکنون هم کم و بیش نشانه‌هایی از آن بر جای مانده است، ابتدای بهار و میانه‌ی هر یک از فصل‌های سال با شادمانی و سرور جشن گرفته می‌شد.

البته بدلیل اینکه ماه های فصل بهار ۳۱ روزه است، میانه‌ی بهار برابر با شانزدهم اردیبهشت می باشد. اما در قدیم و حتی امروزه، عملا پانزدهمین روز ماه دوم هر

ادامه نوشته

۱۵ بهمن جشن میانه زمستان

جشن‌های ایرانی به جشن‌هایی ملی و مردمی گفته می‌شود که دارای ریشه تاریخی ایرانی هستند و از دوران باستان تا به امروز رسیده‌اند. برخی از این جشن‌ها کم‌ و بیش زنده هستند.

جشن‌های زنده به جشن‌هایی اطلاق می‌شود که بنا به سنت تاریخی در میان مردم رایج است (مانند جشن نوروز). جشن‌های فراموش‌شده به جشن‌هایی اطلاق می‌شود که بنا به سنت تاریخی برگزار نمی‌شوند، اما ممکن است کوشش‌هایی برای احیای برخی از آنها رواج داشته باشد.

ادامه نوشته

۱۵ تیر جشن خام خواری

طرفداران رژیم خام خواری اعتقاد دارند که این رژیم متعلق به دوران ماقبل تاریخ است

۱۵ تیر مصادف با جشن خام خواری

انسانها برای حفظ و یا بازگرداندن سلامت بدن خود از رژیمهای مختلف غذایی استفاده میکنند. رژیم گیاهخواری و خام خواری دو نوع از این رژیم ها هستند.

جشن خام خواری
در گاه شمار ایرانی 15 تیر برابر است با �جشن خام خواری� یا به روایت ابوریحان بیرونی در آثارالباقیه،

ادامه نوشته

۶ خرداد خرداد روز،جشن خردادگان

ششمین روز از خرداد ماه ، مصادف است با جشن خردادگان

نياكان ما در اين روز به سرچشمه ها يا كنار رودها و ساحل درياها مي رفتند پس از ستايش اهورامزدا روز را با شادي و سرور با خانواده و دوستان مي گذرانده و به يكديگر گل نيلوفر يا ياس پيشكش مي نمودند.

6 خرداد ؛ مصادف با جشن خردادگان

در دوران باستان در سرزمين ما در روز ششم از ماه خرداد، به مناسبت برخورد نام ماه و روز مطابق معمول جشني برگزار مي شده به نام خردادگان.خرداد پنجمين امشاسپند از شش امشاسپند در آيين ايرانيان باستان است.

مفهوم امشاسپند خرداد:

خرداد در اوستا «هـَئوروَتات» و در پهلوی «خُردات» یا «هُردات» به معنی رسایی و کمال است که در گات‌ها یکی از فروزه‌های اهورا مزدا و در اوستای نو نام یکی از هفت امشاسپند و نماد رسایی اهورا مزدا است.

ادامه نوشته

۱۵ اردی‌بهشت جشن میانه بهار/جشن بهاربد

پانزدهم اردیبهشت یا روز «دی به مهر» در ماه اردیبهشت، یکی از جشن‌های ایرانی به نام جشن میانه‌ی بهار یا جشن بهاربد است که به معنای میانه‌ی فصل سبز یا میانه‌ی بهار می باشد.

زمانی که کهن‌ترین گاه‌شماری شناخته‌شده ایرانی روایی داشته و اکنون هم کم و بیش نشانه‌هایی از آن بر جای مانده است، ابتدای بهار و میانه‌ی هر یک از فصل‌های سال با شادمانی و سرور جشن گرفته می‌شد.

البته بدلیل اینکه ماه های فصل بهار ۳۱ روزه است، میانه‌ی بهار برابر با شانزدهم اردیبهشت می باشد. اما در قدیم و حتی امروزه، عملا پانزدهمین روز ماه دوم هر فصل به عنوان میانه‌ی آن فصل شناخته می‌شود.

ادامه نوشته

۱۵ بهمن جشن میانه زمستان

جشن‌های ایرانی به جشن‌هایی ملی و مردمی گفته می‌شود که دارای ریشه تاریخی ایرانی هستند و از دوران باستان تا به امروز رسیده‌اند. برخی از این جشن‌ها کم‌ و بیش زنده هستند.

جشن‌های زنده به جشن‌هایی اطلاق می‌شود که بنا به سنت تاریخی در میان مردم رایج است (مانند جشن نوروز). جشن‌های فراموش‌شده به جشن‌هایی اطلاق می‌شود که بنا به سنت تاریخی برگزار نمی‌شوند، اما ممکن است کوشش‌هایی برای احیای برخی از آنها رواج داشته باشد.

ادامه نوشته

۱۵ تیر جشن خام خواری

طرفداران رژیم خام خواری اعتقاد دارند که این رژیم متعلق به دوران ماقبل تاریخ است

۱۵ تیر مصادف با جشن خام خواری

انسانها برای حفظ و یا بازگرداندن سلامت بدن خود از رژیمهای مختلف غذایی استفاده میکنند. رژیم گیاهخواری و خام خواری دو نوع از این رژیم ها هستند.

جشن خام خواری
در گاه شمار ایرانی 15 تیر برابر است با �جشن خام خواری� یا به روایت ابوریحان بیرونی در آثارالباقیه، �عمس� یا �غفس� یا �خواره�، جشنی از جشن�های سُغد باستان بوده و از مراسم این جشن، دوری گزیدن از خوراک حیوانی و پختنی �ها را می� توان نام برد. به همین دلیل در این مطلب درباره رژیم خام خواری و گیاه خواری توضیحاتی خواهیم داد.

رژیم غذایی خام خواری

تعریف دقیقی از رژیم خام خواری وجود ندارد و در جاهای مختلف از مواد غذایی متفاوتی استفاده می شود. آنچه بین تمام انواع رژیم های خام خواری

ادامه نوشته

۶ خرداد خرداد روز،جشن خردادگان

ششمین روز از خرداد ماه ، مصادف است با جشن خردادگان

نياكان ما در اين روز به سرچشمه ها يا كنار رودها و ساحل درياها مي رفتند پس از ستايش اهورامزدا روز را با شادي و سرور با خانواده و دوستان مي گذرانده و به يكديگر گل نيلوفر يا ياس پيشكش مي نمودند.

6 خرداد ؛ مصادف با جشن خردادگان

در دوران باستان در سرزمين ما در روز ششم از ماه خرداد، به مناسبت برخورد نام ماه و روز مطابق معمول جشني برگزار مي شده به نام خردادگان.خرداد پنجمين امشاسپند از شش امشاسپند در آيين ايرانيان باستان است.

مفهوم امشاسپند خرداد:

خرداد در اوستا «هـَئوروَتات» و در پهلوی «خُردات» یا «هُردات» به معنی رسایی و کمال است که در گات‌ها یکی از فروزه‌های اهورا مزدا و در اوستای نو نام یکی از هفت امشاسپند و نماد رسایی اهورا مزدا است.

ادامه نوشته

۱۵ اردی‌بهشت جشن میانه بهار/جشن بهاربد

پانزدهم اردیبهشت یا روز «دی به مهر» در ماه اردیبهشت، یکی از جشن‌های ایرانی به نام جشن میانه‌ی بهار یا جشن بهاربد است که به معنای میانه‌ی فصل سبز یا میانه‌ی بهار می باشد.

زمانی که کهن‌ترین گاه‌شماری شناخته‌شده ایرانی روایی داشته و اکنون هم کم و بیش نشانه‌هایی از آن بر جای مانده است، ابتدای بهار و میانه‌ی هر یک از فصل‌های سال با شادمانی و سرور جشن گرفته می‌شد.

البته بدلیل اینکه ماه های فصل بهار ۳۱ روزه است، میانه‌ی بهار برابر با شانزدهم اردیبهشت می باشد. اما در قدیم و حتی امروزه، عملا پانزدهمین روز ماه دوم هر فصل به عنوان میانه‌ی آن فصل شناخته می‌شود.

جشن‌های گاهنباری یا موسم‌های سالیانه، بازمانده‌ ای از نوعی تقویم کهن در ایران باستان می باشد که طول سال خورشیدی را نه به دوازده ماه خورشیدی، بلکه به چهار فصل و چهار نیم‌فصل تقسیم کرده‌اند و هریک از این بازه‌های زمانی، نامی مخصوص داشته اند.

سال گاهنباری از اولین روز فصل تابستان آغاز می‌شد و پس از هفت پار‌ه‌ی زمانی، یعنی سه پایان فصل و چهار میانه فصل، به شروع سال بعد

ادامه نوشته

۱۵ بهمن جشن میانه زمستان

جشن‌های ایرانی به جشن‌هایی ملی و مردمی گفته می‌شود که دارای ریشه تاریخی ایرانی هستند و از دوران باستان تا به امروز رسیده‌اند. برخی از این جشن‌ها کم‌ و بیش زنده هستند.

جشن‌های زنده به جشن‌هایی اطلاق می‌شود که بنا به سنت تاریخی در میان مردم رایج است (مانند جشن نوروز). جشن‌های فراموش‌شده به جشن‌هایی اطلاق می‌شود که بنا به سنت تاریخی برگزار نمی‌شوند، اما ممکن است کوشش‌هایی برای احیای برخی از آنها رواج داشته باشد.

جشن میانه زمستان

جشن میانه زمستان و گاهنباری فراموش شده که دلیل فراموشی آن دانسته نیست. با این وجود برخی دیگر از جشن‌های میانه زمستان، بازمانده‌ای از این گاهنبار هستند. همچنین آغاز سال نو در تقویم‌های شمال‌غربی هندوکش در افغانستان امروزی؛ آغاز سال نو در تقویم‌های محلی لرستان، بختیاری و کردستان (بنام «وهار کردی»). همچنین هنگام جشن مهرگان («میر ما/ مهرماه»)در تقویم طبری؛ و نیز همین ایام، زمان برگزاری جشن «پیر شالیار/ پیر شهریار» در «اورامانات» کردستان.

۷ مرداد مرداد روز،جشن مردادگان

امرداد به معنی بی مرگی و جاودانگی

7 مرداد؛ جشن امردادگان
امرداد نام ششمين و به عبارتي هفتمين و آخرين امشاسپندان است. در آئين زرتشت، خرداد و امرداد، امشاسپندان “كمال” و “دوام” در جهان مينوي و پرستاران آب و گياه در جهان خاكي ، همواره در كنار هم جاي دارند.

واژه امرداد كه اوستايي آن “امرتات” ameretat است ، از سه بخش درست شده است : “ا+ مر+ تات”. بخش نخست پيشوند نفي است ؛ بخش دو، از ريشه مصدري “مر” mar به معني “مرگ” است و جزء سوم پسوند “تات” است به معناي “كاملي” ، “رسايي” و “سالمي” . بنابراين “امرتات” (امرداد=مرداد) يعني بي مرگي (ناميرايي=جاودانگي=دوام جاودان) .

اين نام در اوستا، به ويژه گاتها صفتي است از براي اهورامزدا، يعني مظهر زوال ناپذيري و پايندگي خداوند است. اما در جهان خاكي نگهباني و سرپرستي گياه و رستني با وي مي باشد.

روز هفتم هر ماه ، امرداد نام دارد و مطابق معمول روز هفتم از ماه امرداد، جشن امردادگان برگزار مي شد كه در دوران باستان و

ادامه نوشته

۱۵ تیر جشن خام خواری

طرفداران رژیم خام خواری اعتقاد دارند که این رژیم متعلق به دوران ماقبل تاریخ است

۱۵ تیر مصادف با جشن خام خواری

انسانها برای حفظ و یا بازگرداندن سلامت بدن خود از رژیمهای مختلف غذایی استفاده میکنند. رژیم گیاهخواری و خام خواری دو نوع از این رژیم ها هستند.

جشن خام خواری
در گاه شمار ایرانی 15 تیر برابر است با  �جشن خام خواری� یا به روایت ابوریحان بیرونی در آثارالباقیه، �عمس� یا �غفس� یا �خواره�، جشنی از جشن�های سُغد باستان بوده و از مراسم این جشن، دوری گزیدن از خوراک حیوانی و پختنی �ها را می� توان نام برد. به همین دلیل در این مطلب درباره رژیم خام خواری و گیاه خواری توضیحاتی خواهیم داد.

رژیم غذایی خام خواری

تعریف دقیقی از رژیم خام خواری وجود ندارد و در جاهای مختلف از مواد غذایی متفاوتی استفاده می شود. آنچه بین تمام انواع رژیم های خام خواری

ادامه نوشته

۱۳ تیر تیر روز،جشن تیرگان

آب پاشی، فال کوزه و دستبند تیر و باد از آئین های جشن تیرگان بوده است

13 تیر مصادف با جشن تیرگان

یکی از این آئین ها که البته امروزه به بوته فراموشی سپرده شده است جشن تیرگان می باشد که ایرانیان باستان آن را در روز سیزدهم تیر به مناسبت تیر اندازی آرش پهلوان اسطوره ای ایران برگزار می کردند.

فرهنگ ایرانی پر است از جشنها و آئین هایی که به مناسبتهای گوناگون و در فصلهای مختلف سال برگزار می شده است ، آنچه که در اغلب این جشنها به چشم می خورد نوعی شادی درونی و نشاط گروهی است که با ذات ایرانیان قرین گشته و باعث شده است که حتی آئین های سوگواری نیز از شور و نشاط خالی نباشند.
یکی از این آئینها که البته امروزه به بوته فراموشی سپرده شده است جشن تیرگان می باشد که ایرانیان باستان آنرا در روز سیزدهم تیر برگزار می کردند. در واقع جشن فرخنده تيرگان  آغاز آن از روز تير از ماه تير می باشد و به مدت ۹ روز ادامه دارد.

ادامه نوشته

۱ تیر جشن آب پاشونک، جشن آغاز تابستان

جشن آغاز تابستان در روز نخست فصل تابستان برگزار مي شده است

جشن آب پاشونک ،جشن آغاز تابستان

ايرانيان باستان براي ايجاد نشاط و شادي هاي گروهي جشنهاي زيادي برپا مي كردند. معمولا شروع هر فصل با يك جشن همراه بود. علاوه بر آن اسم هر روز وقتي با اسم هر ماه برخورد مي كرد آن روز را هم جشن ميگرفتند. مثلا نام روز سيزدهم هر ماه تير بود که در ماه تير، روز تير (سيزدهم) را جشن مي گرفتند.

جشن آغاز تابستان

در آغاز تابستان، خورشید از بالاترین جایگاه طلوع خود در افق شمال شرقی برمی‌دمد و در بالاترین جایگاه غروبگاهی خود در افق شمال غربی فرو می‌رود. حرکت روزانه خورشید در آسمان نیز در این هنگام به بالاترین خط سیر خود باز می‌رسد که بیش از دیگر روزهای سال به قطب آسمانی نزدیک شده و در نتیجه بلندترین روز سال و کوتاه‌ترین شب سال را پدید می‌آورد. در این روز و در لحظه ظهر خورشیدی، زاویه میان خورشید و افق جنوبی بیشتر از هر روز دیگر است و آفتاب در این روز به کمال و اوج سالیانه خود دست می‌یابد.

ادامه نوشته

۶ خرداد خرداد روز،جشن خردادگان

ششمین روز از خرداد ماه ، مصادف است با جشن خردادگان

نياكان ما در اين روز به سرچشمه ها يا كنار رودها و ساحل درياها مي رفتند پس از ستايش اهورامزدا روز را با شادي و سرور با خانواده و دوستان مي گذرانده و به يكديگر گل نيلوفر يا ياس پيشكش مي نمودند.

6 خرداد ؛ مصادف با جشن خردادگان

در دوران باستان در سرزمين ما در روز ششم از ماه خرداد، به مناسبت برخورد نام ماه و روز مطابق معمول جشني برگزار مي شده به نام خردادگان.خرداد پنجمين امشاسپند از شش امشاسپند در آيين ايرانيان باستان است.

مفهوم امشاسپند خرداد:

خرداد در اوستا «هـَئوروَتات» و در پهلوی «خُردات» یا «هُردات» به معنی رسایی و کمال است که در گات‌ها یکی از فروزه‌های اهورا مزدا و در اوستای نو نام یکی از هفت امشاسپند و نماد رسایی اهورا مزدا است.

ادامه نوشته

۱۵ اردی‌بهشت جشن میانه بهار/جشن بهاربد

پانزدهم اردیبهشت یا روز «دی به مهر» در ماه اردیبهشت، یکی از جشن‌های ایرانی به نام جشن میانه‌ی بهار یا جشن بهاربد است که به معنای میانه‌ی فصل سبز یا میانه‌ی بهار می باشد.

زمانی که کهن‌ترین گاه‌شماری شناخته‌شده ایرانی روایی داشته و اکنون هم کم و بیش نشانه‌هایی از آن بر جای مانده است، ابتدای بهار و میانه‌ی هر یک از فصل‌های سال با شادمانی و سرور جشن گرفته می‌شد.

البته بدلیل اینکه ماه های فصل بهار ۳۱ روزه است، میانه‌ی بهار برابر با شانزدهم اردیبهشت می باشد. اما در قدیم و حتی امروزه، عملا پانزدهمین روز ماه دوم هر فصل به عنوان میانه‌ی آن فصل شناخته می‌شود.

ادامه نوشته

۱ فروردین جشن نوروز/جشن سال نو

نوروز نخستین روز سال خورشیدی ایرانی برابر با یکم فروردین ماه، جشن آغاز سال نوی ایرانی و یکی از کهن‌ترین جشن‌های به جا مانده از دوران ایران باستان است. خاستگاه نوروز در ایران باستان است و هنوز هم مردم مناطق گوناگون فلات ایران، نوروز را جشن می‌گیرند. زمان برگزاری نوروز، در آغاز فصل بهار است که امروزه به آن برابری بهاری یا اکیونوس می‌گویند.

نوروز در ایران و افغانستان آغاز سال نو محسوب می‌شود و در برخی دیگر از کشورها یعنی تاجیکستان، روسیه، قرقیزستان،قزاقستان، سوریه، عراق، گرجستان، جمهوری آذربایجان، آلبانی، چین، ترکیه، ترکمنستان، هند، پاکستان و ازبکستان تعطیل رسمی است و مردمان آن جشن را برپا می‌کنند.

۱۵ بهمن جشن میانه زمستان

جشن‌های ایرانی به جشن‌هایی ملی و مردمی گفته می‌شود که دارای ریشه تاریخی ایرانی هستند و از دوران باستان تا به امروز رسیده‌اند. برخی از این جشن‌ها کم‌ و بیش زنده هستند.

جشن‌های زنده به جشن‌هایی اطلاق می‌شود که بنا به سنت تاریخی در میان مردم رایج است (مانند جشن نوروز). جشن‌های فراموش‌شده به جشن‌هایی اطلاق می‌شود که بنا به سنت تاریخی برگزار نمی‌شوند، اما ممکن است کوشش‌هایی برای احیای برخی از آنها رواج داشته باشد.

جشن میانه زمستان

جشن میانه زمستان و گاهنباری فراموش شده که دلیل فراموشی آن دانسته نیست. با این وجود برخی دیگر از جشن‌های میانه زمستان، بازمانده‌ای از این گاهنبار هستند. همچنین آغاز سال نو در تقویم‌های شمال‌غربی هندوکش در افغانستان امروزی؛ آغاز سال نو در تقویم‌های محلی لرستان، بختیاری و کردستان (بنام «وهار کردی»). همچنین هنگام جشن مهرگان («میر ما/ مهرماه»)در تقویم طبری؛ و نیز همین ایام، زمان برگزاری جشن «پیر شالیار/ پیر شهریار» در «اورامانات» کردستان.

۷ مرداد مرداد روز،جشن مردادگان

امرداد به معنی بی مرگی و جاودانگی

7 مرداد؛ جشن امردادگان
امرداد نام ششمين و به عبارتي هفتمين و آخرين امشاسپندان است. در آئين زرتشت، خرداد و امرداد، امشاسپندان “كمال” و “دوام” در جهان مينوي و پرستاران آب و گياه در جهان خاكي ، همواره در كنار هم جاي دارند.

واژه امرداد كه اوستايي آن “امرتات” ameretat است ، از سه بخش درست شده است : “ا+ مر+ تات”. بخش نخست پيشوند نفي است ؛ بخش دو، از ريشه مصدري “مر” mar به معني “مرگ” است و جزء سوم پسوند “تات” است به معناي “كاملي” ، “رسايي” و “سالمي” . بنابراين “امرتات” (امرداد=مرداد) يعني بي مرگي (ناميرايي=جاودانگي=دوام جاودان) .

اين نام در اوستا، به ويژه گاتها صفتي است از براي اهورامزدا، يعني مظهر زوال ناپذيري و پايندگي خداوند است. اما در جهان خاكي نگهباني و سرپرستي گياه و رستني با وي مي باشد.

روز هفتم هر ماه ، امرداد نام دارد و مطابق معمول روز هفتم از ماه امرداد، جشن امردادگان برگزار مي شد كه در دوران باستان و عصر ساساني و پس از آن مراسم و آدابي در دشت و فضاي باز انجام مي شد.موبد اردشير آذرگشسب مي نويسد كه چون امرداد،

ادامه نوشته

۱۵ تیر جشن خام خواری

طرفداران رژیم خام خواری اعتقاد دارند که این رژیم متعلق به دوران ماقبل تاریخ است

۱۵ تیر مصادف با جشن خام خواری

انسانها برای حفظ و یا بازگرداندن سلامت بدن خود از رژیمهای مختلف غذایی استفاده میکنند. رژیم گیاهخواری و خام خواری دو نوع از این رژیم ها هستند.

جشن خام خواری
در گاه شمار ایرانی 15 تیر برابر است با  �جشن خام خواری� یا به روایت ابوریحان بیرونی در آثارالباقیه، �عمس� یا �غفس� یا �خواره�، جشنی از جشن�های سُغد باستان بوده و از مراسم این جشن، دوری گزیدن از خوراک حیوانی و پختنی �ها را می� توان نام برد. به همین دلیل در این مطلب درباره رژیم خام خواری و گیاه خواری توضیحاتی خواهیم داد.

رژیم غذایی خام خواری

تعریف دقیقی از رژیم خام خواری وجود ندارد و در جاهای مختلف از مواد غذایی متفاوتی استفاده می شود. آنچه بین تمام انواع رژیم های خام خواری

ادامه نوشته

۱۳ تیر تیر روز،جشن تیرگان

آب پاشی، فال کوزه و دستبند تیر و باد از آئین های جشن تیرگان بوده است

13 تیر مصادف با جشن تیرگان

یکی از این آئین ها که البته امروزه به بوته فراموشی سپرده شده است جشن تیرگان می باشد که ایرانیان باستان آن را در روز سیزدهم تیر به مناسبت تیر اندازی آرش پهلوان اسطوره ای ایران برگزار می کردند.

فرهنگ ایرانی پر است از جشنها و آئین هایی که به مناسبتهای گوناگون و در فصلهای مختلف سال برگزار می شده است ، آنچه که در اغلب این جشنها به چشم می خورد نوعی شادی درونی و نشاط گروهی است که با ذات ایرانیان قرین گشته و باعث شده است که حتی آئین های سوگواری نیز از شور و نشاط خالی نباشند.
یکی از این آئینها که البته امروزه به بوته فراموشی سپرده شده است جشن تیرگان می باشد که ایرانیان باستان آنرا در روز سیزدهم تیر برگزار می کردند. در واقع جشن فرخنده تيرگان  آغاز آن از روز تير از ماه تير می باشد و به مدت ۹ روز ادامه دارد.

ادامه نوشته

۱ تیر جشن آب پاشونک، جشن آغاز تابستان

جشن آغاز تابستان در روز نخست فصل تابستان برگزار مي شده است

جشن آب پاشونک ،جشن آغاز تابستان

ايرانيان باستان براي ايجاد نشاط و شادي هاي گروهي جشنهاي زيادي برپا مي كردند. معمولا شروع هر فصل با يك جشن همراه بود. علاوه بر آن اسم هر روز وقتي با اسم هر ماه برخورد مي كرد آن روز را هم جشن ميگرفتند. مثلا نام روز سيزدهم هر ماه تير بود که در ماه تير، روز تير (سيزدهم) را جشن مي گرفتند.

جشن آغاز تابستان

در آغاز تابستان، خورشید از بالاترین جایگاه طلوع خود در افق شمال شرقی برمی‌دمد و در بالاترین جایگاه غروبگاهی خود در افق شمال غربی فرو می‌رود. حرکت روزانه خورشید در آسمان نیز در این هنگام به بالاترین خط سیر خود باز می‌رسد که بیش از دیگر روزهای سال به قطب آسمانی نزدیک شده و در نتیجه بلندترین روز سال و کوتاه‌ترین شب سال را پدید می‌آورد. در این روز و در لحظه ظهر خورشیدی، زاویه میان خورشید و افق جنوبی بیشتر از هر روز دیگر است و آفتاب در این روز به کمال و اوج سالیانه خود دست می‌یابد.

ادامه نوشته

۶ خرداد خرداد روز،جشن خردادگان

ششمین روز از خرداد ماه ، مصادف است با جشن خردادگان

نياكان ما در اين روز به سرچشمه ها يا كنار رودها و ساحل درياها مي رفتند پس از ستايش اهورامزدا روز را با شادي و سرور با خانواده و دوستان مي گذرانده و به يكديگر گل نيلوفر يا ياس پيشكش مي نمودند.

6 خرداد ؛ مصادف با جشن خردادگان

در دوران باستان در سرزمين ما در روز ششم از ماه خرداد، به مناسبت برخورد نام ماه و روز مطابق معمول جشني برگزار مي شده به نام خردادگان.خرداد پنجمين امشاسپند از شش امشاسپند در آيين ايرانيان باستان است.

مفهوم امشاسپند خرداد:

خرداد در اوستا «هـَئوروَتات» و در پهلوی «خُردات» یا «هُردات» به معنی رسایی و کمال است که در گات‌ها یکی از فروزه‌های اهورا مزدا و در اوستای نو نام یکی از هفت امشاسپند و نماد رسایی اهورا مزدا است.

ادامه نوشته

۱۵ اردی‌بهشت جشن میانه بهار/جشن بهاربد

پانزدهم اردیبهشت یا روز «دی به مهر» در ماه اردیبهشت، یکی از جشن‌های ایرانی به نام جشن میانه‌ی بهار یا جشن بهاربد است که به معنای میانه‌ی فصل سبز یا میانه‌ی بهار می باشد.

زمانی که کهن‌ترین گاه‌شماری شناخته‌شده ایرانی روایی داشته و اکنون هم کم و بیش نشانه‌هایی از آن بر جای مانده است، ابتدای بهار و میانه‌ی هر یک از فصل‌های سال با شادمانی و سرور جشن گرفته می‌شد.

البته بدلیل اینکه ماه های فصل بهار ۳۱ روزه است، میانه‌ی بهار برابر با شانزدهم اردیبهشت می باشد. اما در قدیم و حتی امروزه، عملا پانزدهمین روز ماه دوم هر فصل به عنوان میانه‌ی آن فصل شناخته می‌شود.

ادامه نوشته

۱ فروردین جشن نوروز/جشن سال نو

نوروز نخستین روز سال خورشیدی ایرانی برابر با یکم فروردین ماه، جشن آغاز سال نوی ایرانی و یکی از کهن‌ترین جشن‌های به جا مانده از دوران ایران باستان است. خاستگاه نوروز در ایران باستان است و هنوز هم مردم مناطق گوناگون فلات ایران، نوروز را جشن می‌گیرند. زمان برگزاری نوروز، در آغاز فصل بهار است که امروزه به آن برابری بهاری یا اکیونوس می‌گویند.

نوروز در ایران و افغانستان آغاز سال نو محسوب می‌شود و در برخی دیگر از کشورها یعنی تاجیکستان، روسیه، قرقیزستان،قزاقستان، سوریه، عراق، گرجستان، جمهوری آذربایجان، آلبانی، چین، ترکیه، ترکمنستان، هند، پاکستان و ازبکستان تعطیل رسمی است و مردمان آن جشن را برپا می‌کنند.

۱۵ بهمن جشن میانه زمستان

جشن‌های ایرانی به جشن‌هایی ملی و مردمی گفته می‌شود که دارای ریشه تاریخی ایرانی هستند و از دوران باستان تا به امروز رسیده‌اند. برخی از این جشن‌ها کم‌ و بیش زنده هستند.

جشن‌های زنده به جشن‌هایی اطلاق می‌شود که بنا به سنت تاریخی در میان مردم رایج است (مانند جشن نوروز). جشن‌های فراموش‌شده به جشن‌هایی اطلاق می‌شود که بنا به سنت تاریخی برگزار نمی‌شوند، اما ممکن است کوشش‌هایی برای احیای برخی از آنها رواج داشته باشد.

جشن میانه زمستان

جشن میانه زمستان و گاهنباری فراموش شده که دلیل فراموشی آن دانسته نیست. با این وجود برخی دیگر از جشن‌های میانه زمستان، بازمانده‌ای از این گاهنبار هستند. همچنین آغاز سال نو در تقویم‌های شمال‌غربی هندوکش در افغانستان امروزی؛ آغاز سال نو در تقویم‌های محلی لرستان، بختیاری و کردستان (بنام «وهار کردی»). همچنین هنگام جشن مهرگان («میر ما/ مهرماه»)در تقویم طبری؛ و نیز همین ایام، زمان برگزاری جشن «پیر شالیار/ پیر شهریار» در «اورامانات» کردستان.

۷ مرداد مرداد روز،جشن مردادگان

امرداد به معنی بی مرگی و جاودانگی

 

7 مرداد؛ جشن امردادگان
امرداد نام ششمين و به عبارتي هفتمين و آخرين امشاسپندان است. در آئين زرتشت، خرداد و امرداد، امشاسپندان “كمال” و “دوام” در جهان مينوي و پرستاران آب و گياه در جهان خاكي ، همواره در كنار هم جاي دارند.

 

واژه امرداد كه اوستايي آن “امرتات” ameretat است ، از سه بخش درست شده است : “ا+ مر+ تات”. بخش نخست پيشوند نفي است ؛ بخش دو، از ريشه مصدري “مر” mar به معني “مرگ” است و جزء سوم پسوند “تات” است به معناي “كاملي” ، “رسايي” و “سالمي” . بنابراين “امرتات” (امرداد=مرداد) يعني بي مرگي (ناميرايي=جاودانگي=دوام جاودان) .

اين نام در اوستا، به ويژه گاتها صفتي است از براي اهورامزدا، يعني مظهر زوال ناپذيري و پايندگي خداوند است. اما در جهان خاكي نگهباني و

ادامه نوشته

۱۵ تیر جشن خام خواری

طرفداران رژیم خام خواری اعتقاد دارند که این رژیم متعلق به دوران ماقبل تاریخ است

 

۱۵ تیر مصادف با جشن خام خواری

انسانها برای حفظ و یا بازگرداندن سلامت بدن خود از رژیمهای مختلف غذایی استفاده میکنند. رژیم گیاهخواری و خام خواری دو نوع از این رژیم ها هستند.

جشن خام خواری
در گاه شمار ایرانی 15 تیر برابر است با  �جشن خام خواری� یا به روایت ابوریحان بیرونی در آثارالباقیه، �عمس� یا �غفس� یا �خواره�، جشنی از جشن�های سُغد باستان بوده و از مراسم این جشن، دوری گزیدن از خوراک حیوانی و پختنی �ها را می� توان نام برد. به همین دلیل در این مطلب درباره رژیم خام خواری و گیاه خواری توضیحاتی خواهیم داد.

ادامه نوشته