به نام خدا

#دوبروفسکی، #آلکساندر_پوشکین، ترجمه #حمیدرضا_آتش‌برآب، نشر #بنگاه_ترجمه_و_نشر_کتاب_پارسه

داستان کتاب خیلی‌ساده است و برای من هیچ جذابیت خاصی نداشت، تنها نقطه‌ی قوت داستان به نظرم روایت ساده و بدون توصیفات خسته‌کننده‌ بود. در این داستان سیستم اداری فاسد به راحتی اموال افراد را با رشوه به افراد متمول واگذار می‌کند و افراد را به خاک سیاه می‌نشاند و مجبور به زنده‌گی با روش‌هایی غیرمتعارف می‌کند. امتیاز ۲ از ۱۰.

(خطر لو رفتن داستان (اسپویل))

دوستِ پدرِ ولادیمیر دوبروفسکی که مردی پول‌پرست و به شدت خودخواه و متکبر است پس از یک اتفاق کوچک با بی‌رحمی و استبداد طیِ روی‌دادهایی به خُدعه و نیرنگ، مِلک و مال و شخصیت اجتماعی پدرِ دوبروفسکی را از دستش بیرون می‌کشد. ولادیمیر نزد پدر می‌رود اما به محض رسیدن، شاهد مرگِ جان‌فرسای پدر در آغوشِ خود و از سوی دیگر ناظر بر اِشغال و مصادره‌ی منزل پدری به‌وسیله‌ی مامورانِ نظام می‌شود. ولادیمیر از شدت کینه به دشمنِ پدر و نظامِ فاسدِ مستقر بر اجتماع، خانه را به آتش می‌کشد و به قصد اختفا به جنگل پناه می‌برد و به راه‌زنی و غارت از اغنیا روی می‌آورد. پس از اُفت‌وخیزها و طیِ ماجراهایی دل‌بسته‌ی ماریا دخترِ دشمنِ (دوست قدیمی) پدرش می‌شود و سعی می‌کند او را که پدرش قصد دارد به ازدواج با شاه‌زاده‌ای پیر مجبورش کند را نجات دهد ولی پس از ازدواج موفق به نجات ماریا می‌شود و ماریا چون در کلیسا به ازدواج رضایت داده به او جواب رد می‌دهد و سرانجام دوبروفسکی مجبور به ترک کشور می‌شود.

حفظم کن
طلسم من
حفظم کن
در روزهای تعقیب
در روزهای پشیمانی و اضطراب
چرا که تو
اهداییِ روزهای غمی به من...
ای دروغ مقدس و شیرینِ من
ستاره سحرآمیز جان
عهد شکست و فرونشست
تو حفظم کن، طلسم من.
بگذار که هرگز خاطره‌ام
زخمهای این قلب را بر نیاشوبد
بدرود، ای امید
بخواب، ای آرزو، مدید
تو حفظم کن
طلسم من.

آلکساندر پوشکین، طلسم، ۱۸۲۵

ترجمه: حمیدرضا آتش‌برآب

(از کتاب عصر طلایی و نقره‌ای شعر روس)


نقل شده در #دوبروفسکی، #آلکساندر_پوشکین، ترجمه #حمیدرضا_آتش‌برآب، نشر #بنگاه_ترجمه_و_نشر_کتاب_پارسه، ص ۵