مغزی که خود را تغییر می‌دهد داستان‌های واقعی از پیشگامان علوم اعصاب در رابطه با موفقیت‌های مغز بشر

#مغزی_که_خود_را_تغییر_می‌دهد #داستان‌های_واقعی_از_پیشگامان_علوم_اعصاب_در_رابطه_با_موفقیت‌های_مغز_بشر، #نورمن_دویج، مترجم: #نازگل_عزیزی، #انتشارات_سایلاو

موضوع کتاب تغییرپذیر بودن مغز انسان است. نکات جالب و عجیبی در مورد تغییرپذیری مغز در کتاب آمده که باعث شگفتی می‌شود ولی در مورد این کتاب هم تعریف و تمجیدهایی که شده خیلی بیش‌تر از واقعیت است. در ضمن کتاب می‌توانست در حجمی معادل یک‌سوم حجم فعلی نوشته شود. امتیاز: ۳ از ۱۰.

مغزی که خود را تغییر می‌دهد داستان‌های واقعی از پیشگامان علوم اعصاب در رابطه با موفقیت‌های مغز بشر

بیشتر آسیب ناشی از تلویزیون و سایر رسانه‌های الکترونیکی، نظیر ویدئوها و بازی‌های کامپیوتری، به دلیل تأثیری است که بر توجه ما می‌گذارند. کودکان و نوجوانانی که می‌نشینند تا بازی‌های کامپیوتری انجام دهند، درگیر انجام تمرین‌های فراوانی می‌شوند و به‌صورت تدریجی پاداش دریافت می‌کنند. بازی‌های کامپیوتری، مانند هرزه‌نگاری‌های اینترنتی تمام شرایط لازم برای تغییر نقشه‌های مغزی را دارند. تیمی در بیمارستان هامراسمیت لندن، یک نوع بازی ویدئویی را طراحی کرد که در آن یک فرمانده‌ی تانک به دشمن شلیک می‌کرد و خودش از تیرهای دشمن جاخالی می‌داد. این آزمایش نشان داد که دوپامین -انتقال‌دهنده‌ی عصبی پاداش، که همچنین با مصرف داروهای مخدر آزاد می‌شود- حین این بازی‌ها در مغز آزاد می‌شود. افرادی که به بازی‌های کامپیوتری معتادند، تمام علائم دیگر اعتیاد را نیز نشان می‌دهند؛ حسرت برای بازی دوباره (خماری) به هنگام توقف بازی، نادیده گرفتن سایر فعالیت‌ها، حس رضایت و خوشحالی هنگام بازی با کامپیوتر و گرایش به انکار یا کوچک نشان دادن میزان واقعی دل‌بستگی.
تلویزیون، موزیک ویدئوها و بازی‌های ویدئویی، همگی از تکنیک‌های تلویزیونی استفاده می‌کنند و با سرعتی بیش از زندگی عادی پیش می‌روند و سرعت پیش‌روی آن‌ها موجب می‌شود افراد میل بیشتری به انتقال‌های سرعت بالا پیدا کنند. این نوعی از رسانه‌ی تصویری -کات‌ها، ادیت‌ها، بزرگنمایی‌ها، چرخش دوربین و نویزهای ناگهانی- است که با فعال‌سازی آنچه پائولوف "واکنش جهت‌دهی" می‌نامید، مغز را تغییر می‌دهد و هر زمان که ما تغییری ناگهانی را در دنیای اطرافمان احساس می‌کنیم رخ می‌دهد، به ویژه یک حرکت ناگهانی. ما هرکاری که در حال انجام آن هستیم را به طور غریزی قطع می‌کنیم، تا توجه کنیم و درکی از محیط اطراف خود به دست آوریم. بدون شک، واکنش جهت‌دهی تکامل یافت، زیرا پیشینیان ما هم شکارچی بودند و هم طعمه‌ی شکار و لازم بود تا به موقعیت‌هایی واکنش نشان دهند که ممکن بود خطرناک باشد یا برای آن‌ها فرصتی ناگهانی برای به دست آوردن غذا را فراهم کند.
این واکنش فیزیولوژیکی است؛ ضربان قلب برای چهار تا شش ثانیه کاهش می‌یابد. تلویزیون با سرعتی بسیار بیشتر از آنچه در زندگی عادی تجربه می‌کنیم این واکنش را برمی‌انگیزد و همین موجب می‌شود تا حتی در میان یک گفت‌وگوی صمیمانه نتوانیم چشم از صفحه‌ی تلویزیون برداریم و این همان دلیلی است که مردم بسیار بیشتر از حدی که می‌خواهند تلویزیون می‌بینند. زیرا ویدنوها، سکانس‌های اکشن و تبلیغات، هرثانیه یک بار، محرک واکنش‌های جهت‌دهی در ما هستند و تماشای آن‌ها موجب می‌شود تا بدون رهایی از این واکنش‌های جهت‌دهی، مدام درگیر آن‌ها باشیم. تعجبی نیست که مردم پس از تماشای تلویزیون به مدت طولانی احساس خستگی می‌کنند. بااین‌وجود، در ما ذائقه‌ای ایجاد شده که تغییرات آرام‌تر برایمان خسته‌کننده می‌شود. بهایی که ما پرداخت می‌کنیم این است که فعالیت‌هایی نظیر خواندن، مکالمات پیچیده و گوش‌دادن به سخنرانی‌ها برایمان بسیار دشوارتر می‌شود.

#مغزی_که_خود_را_تغییر_می‌دهد #داستان‌های_واقعی_از_پیشگامان_علوم_اعصاب_در_رابطه_با_موفقیت‌های_مغز_بشر، #نورمن_دویج، مترجم: #نازگل_عزیزی، #انتشارات_سایلاو، صص ۴۱۱-۴۱۳

مغزی که خود را تغییر می دهد: داستان های واقعی از پیشگامان علوم اعصاب در رابطه با موفقیت های مغز بشر

ادامه نوشته

مغزی که خود را تغییر می دهد: داستان های واقعی از پیشگامان علوم اعصاب در رابطه با موفقیت های مغز بشر

منبع: https://nahang.ir