#قصه‌های_امیرعلی_۳، #امیرعلی_نبویان، #نقش‌ونگار
کتاب شامل داستان‌های کوتاه طنز است که البته طنز کتاب به جز موارد خیلی کمی برای من جذاب نبود. اصرار نویسنده در دو سه جای کتاب بر اظهار دانش ریاضی‌اش آزاردهنده بود. نوع نگارش تکراری و مصنوعی است. امتیاز: ۲ از ۱۰.
حتماً بين اقوام و آشنایان شما افرادی وجود دارند که در جمع‌های مفرح خانوادگی هنرنمایی می‌کنند؛ شعر می‌خوانند، ساز می‌زنند، آواز می‌خوانند و ...
و لابد میان آن عزیزان یک عده آدم بی‌استعداد هم وجود دارند که آنچه را شما از هنر در حافظه خود اندوخته‌اید به یغما می‌برند و اعصاب‌تان را منهدم می‌کنند. عموماً دسته اول با کلی خواهش و تمنا روی صحنه می‌روند، اما گروه دوم کاملاً داوطلبانه اقدام می‌کنند و این یعنی اثبات این نظریه که حاصل ضرب «لیاقت» در «خودنمایی» مقداری است ثابت که «آدمیزاد» نامیده می‌شود.
#قصه‌های_امیرعلی_۳، #امیرعلی_نبویان، #نقش‌ونگار، ص ۱۳۸
یکی از عادات تقریباً روزمره بنی‌آدم آن است که حیوان‌ها را می‌خورد. راستش من گیاه‌خوار نیستم، اما سر و شکل و ریخت و قیافه غذا برایم بسیار مهم است، و به زبان ساده‌تر دوست ندارم سر سفره یا هر بار که در ماهی‌تابه یا قابلمه‌ای را بر می‌دارم، چشمم به جنازه یک جانور درسته بیفتد با شکمی متورم و غنی شده از دانه‌های انار و آلوچه با دست و پایی خشکیده رو به آسمان خدا، یا هیکل نخراشیده یک ماهی خوابیده در آب نارنج با چشمانی مات و ورقلنبیده.
ضمن ادای احترام به آب احتمالی جاری شده از لوچه مبارک شما و بدوبی‌راه‌های به حق‌تان نسبت به ذائقه کور و سلیقه نابه‌سامان غذایی حقیر، عرض می‌شود که بنده مثلاً کباب کوبیده را ترجیح می‌دهم، چون پس از پروسه نسبتاً پیچیده فرآوری‌اش، لااقل چهره معصوم آن مرحوم مغفور قابل تصور نیست و موقع خوردنش بع‌بع مستانه آن سر به هوای شکمو توی گوش آدم نمی‌پیچد، که به قول رندی "اگر کمتر چریده بود بیشتر می‌ماند."
#قصه‌های_امیرعلی_۳، #امیرعلی_نبویان، #نقش‌ونگار، ص ۱۱۲
با کمال شرمساری و تأسف اعلام می‌کنم بنده به شباهت.های بامزه‌ای بین زن گرفتن‌های جدید با خطوط تلفن همراه دائمی و اعتباری دست یافته‌ام. بارزترین آنها این است که در گذشته معمولاً والدین برای آدم زن می‌گرفتند -مثل خرید خطوط دائمی- و امروزه اغلب جوانان، خود دست به کار می‌شوند - مثل خرید خطوط اعتباری.
در حوزه تلفن‌های دائمی، شما زندگی را آغاز می‌کنید و برای پرداخت قبض آخر ماه، روی کرامت خدای متعال، سخاوت پدر و کمی هم صرفه‌جویی و البته، جیب خودتان حساب می‌کنید، اما در مورد موبایل‌های اعتباری، تا شما همان اول، وجه را به حساب واریز نکنید، عشق، یک طرفه است و باید منتظر بنشینید که شاید با شما تماسی حاصل شود. ضمناً آشکار است که شما خیلی راحت‌تر قید خطوط اعتباری را می‌زنید یا شاید اصلاً زبانم لال، چند تا از آنها داشته باشید.
این مکاشفه در شباهت‌ها، آنگاه باورنکردنی‌تر می‌شود که می‌بینید برخی دارندگان تلفن‌های دائمی هم (یعنی کسانی که قدیم‌ها زن گرفته‌اند) رویم به دیوار، بدشان نمی‌آید سر پیری... ، بگذریم.
اما بدون تردید، آنچه در تشابه این دو مقوله، شگفت‌انگیز به نظر می‌رسد آن است که دارندگان خطوط اعتباری (یعنی آنان که تازه زن گرفته‌اند) نمی‌توانند مقتضیات، معضلات و برخی بسته‌های پیشنهادی خانمان برانداز اپراتور را به پدر و مادرهای‌شان حالی کنند و والدین هم همان توقع "دائمی" را از آنان دارند، که شدنی نیست.
#قصه‌های_امیرعلی_۳، #امیرعلی_نبویان، #نقش‌ونگار، صص ۹۲ و ۹۳
یکی از وظایف مهم پدرومادرها انتخاب نام نیک برای فرزندان‌شان است. بدیهی است غیر از مفهوم پسندیده و خاطره خوش احتمالی که آن اسم به یاد آدم می‌آورد باید با ظاهر و باطن صاحب آن نام تناسب داشته باشد؛ پس با توجه به اینکه عموماً زمان نامگذاری، بدو تولد نوزادی است که آینده‌ای قابل پیش‌بینی ندارد عرض می‌شود انتخاب برخی اسامی، ریسک بالایی خواهد داشت؛ مثل زلفعلی، رعنا، رستم، زیبا و امثالهم! بدین ترتیب توصیه می‌شود والدین عزیز که علاقه‌مندند دلبندان‌شان چنین نام‌های خطرناکی داشته باشند، عجالتاً یک اسم معمولی روی بچه های‌شان بگذارند و بعد از تجلّی مفهوم، اجابت توقع و حصول شرایط، تغییرش دهند یا اینکه اصلاً یک پرده پایین‌تر بگیرند تا گند قضیه درنیاید و بعدها فرزندان‌شان مضحکه اذهان بیمار نشوند؛ مثلاً سهراب را به جای رستم انتخاب کنند یا مانند آن.
شنیده‌ام میان اقوام و قبایل بشر، سرخپوست‌ها به بهترین شکل ممکن، قال قضیه را کنده‌اند و برمبنای ماجراها یا پلان‌های ماندگار تولد فرزندشان آنها را نامگذاری می‌کنند؛ مانند غروب آفتاب، مادیان خسته، ریل راه‌آهن و غیره.
راستش در این فکرم که اگر چنین رسمی اینجا هم برپا می‌شد احتمالاً نام مردم سرزمینم چنین می‌بود: آقا بوق نزن اینجا زایشگاست، آخه چرا دو قلوی ۱، آخه چرا دو قلویِ ۲، ترافیک چراغِ جهان کودک، و غیره!
#قصه‌های_امیرعلی_۳، #امیرعلی_نبویان، #نقش‌ونگار، صص ۵۱ و ۵۲
این کتاب شامل 22 قصه است که شخصیت‌های اصلی قصه‌ها ثابت هستند، شخصیت اصلی قصه‌ها امیرعلی و شخصیت‌های فرعی مهران دوست امیرعلی, مریم خواهرش، فرهاد پسردایی و شوهرخواهرش هستند. قصه‌ها ساده هسند و کمی مایه‌ی طنز دارند و گاهی می‌توانند باعث خندیدن خواننده شوند؛ طنز قصه‌ها در کتاب "قصه‌های امیرعلی 1" ضعیف بود ولی در این کتاب به‌تر شده بود. در کل سطح قصه‌ها متوسط بود و مثل کتاب قبلی نویسنده (قصه‌های امیرعلی 1) آرامش خوبی را به خواننده منتقل می‌کردند که شاید حاصل ذهن آرام نویسنده باشد. امتیاز: 6 از 10.
این کتاب شامل 28 قصه است که شخصیت‌های اصلی قصه‌ها ثابت هستند، شخصیت اصلی قصه‌ها امیرعلی و شخصیت‌های فرعی مهران دوست امیرعلی, مریم خواهرش، فرهاد پسردایی و شوهرخواهرش هستند. داستان‌ها خیلی ساده هسند و کمی مایه‌ی طنز دارند ولی به جز بعضی قسمت‌های کمی برای من خنده‌دار نبودند. در کل سطح قصه‌ها کمی پایین‌تر از متوسط بود و هیچ نکته‌ی مثبت خاصی نداشت به جز این نکته که قصه‌ها آرامش خاصی را به خواننده منتقل می‌کردند. امتیاز من به این کتاب 4 از 10.
